3 Woorden van Bert #5

De maandelijkse schrijfuitdaging van Coach Bert
14 juni 2024 koos hij de woorden:  Mooiprater - Laadpaal - Beerput
#4 mei - > HIER / #3 april - > HIER /  #2 maart - > HIER / #1 februari - > HIER

Fransientje klom op het spreekgestoelte en wurmde haar omvangrijk lijf tussen de beide zijwanden ervan. Ze keek in het rond en zag tot haar grote blijdschap dat op enkele lege plekken na de hele zaak tot de nok toe gevuld was, ja zelfs de openbare tribune bleek plaatsen tekort te hebben. Ze glunderde bij het vooruitzicht op de aandacht die haar de komende 8 minuten ten deel zou vallen, dat orgastische gevoel werkte zo verslavend. Zij was ervoor geremigreerd want in het buurland waar ze een tijdlang vertoefd had, had men minder goed begrepen hoe zo'n geniaal mens zij was. Hun verlies natuurlijk!! 

Nu was ze terug en zo meteen zou men hier zich weer realiseren hoezeer men haar gemist had, haar nooit had mogen laten gaan. Haar bejubelen om haar terugkomst en het redden van de zaak.
Oh het was zo'n enorme beerput geworden tijdens haar afwezigheid, ze was de enige die het redden kon, zij was de ware mesias, zij wist dat altijd al natuurlijk maar ja dat anderen dat niet begrepen, of in ieder geval er tijd voor nodig hadden om dat in te zien, kon ze hen niet kwalijk nemen, niemand was immers zo geniaal intelligent en goedhartig als zij?! 

Haar ogen dwaalden af naar beneden, op de bovenkant van het spreekgestoelte zat een knop, daarmee kon ze de microfoon hoger of lager zetten, die knop functioneerde als laadpaal, ze kreeg er altijd zo'n kick van. De klok die ernaast stond gaf 8 minuten aan, 8 x 60 seconden maar liefst. Was ruim voldoende om mensen te overtuigen al had ze wel moeten schrappen in haar betoog, maar de essentie had ze weten te behouden. 

Enkele meters naar links zat een aantal mensen en één ervan had, tot haar onmetelijk grote spijt, de werkelijke leiding over het gebeuren. Ze rilde van afschuw. Die Martine; brrrr. Zij was in haar stoel gezet door Geertruida, die mooipraatster aan de overkant van de zaal. Geertruida zat met een denigrerende grijns van oor tot oor naar haar te kijken. Zij had haar interrupties al helemaal klaar, hoefde zich niet voor te bereiden want zij kende de jubelzang op zichzelf van Fransientje van voor naar achteren en van links naar rechts en terug. 

Fransientje voelde haar hele lijf schudden van afschuw, zelfs zo erg dat het spreekgestoelte bijna van diens plaats kwam. Ze moest echt haar best doen om een glimlach van oor tot oor op haar gezicht te leggen want ervoor zorgen dat toehoorders aan je lippen gaan hangen, ongeacht welke nonsens je ook uitkraamt, lukt nou eenmaal beter met honing dan met azijn.  

Heb én hou het goed