Tussenstand

Ken je dat? Dat het soms (meestal) toch anders gaat dan je op voorhand had gedacht en gehoopt...
We wilden al een paar jaar de tuin aanpakken maar telkens kwamen er andere zaken voorbij die voorrang moesten hebben. Tot aan dit voorjaar toen we besloten dat nu de tuin toch écht aan de beurt was en dus voorrang moest krijgen want onze schutting waaide nog net niet weg, althans, je zag geen planken vliegen maar de splinters wel omdat het wegrotte.

Daar komen dan je fysieke (on)mogelijkheden bij kijken en tja die werden de afgelopen jaren er niet beter op dus was hulp vragen wel een dingetje. Tussen de vele buien door verdween de tijd en vergden de opknapwerkzaamheden veel meer tijd dan gedacht. We hadden gehoopt alles klaar te hebben voordat vechtgenoot jarig zou zijn. Sterker nog, we twijfelden er niet eens aan zelfs, hoezo arrogant, dus tik op de neus *grijns....
Op een zekere droge dag kon dan de reeds geleverde schutting geplaatst worden en met buurman J kon ook mijn J aan de slag terwijl ik af en aan draafde met blaas- en maagvulling ter versterking.

Niet alleen speelden de weergoden de tegenpartij door ons vaak te verrassen op (harde) wind en regen maar ook de bouwmarkten hadden zo hun eigen problemen. Nou hebben we er 3 hier in de stad en laat nou geen van hen het noodzakelijke 'gewoon' in de winkel hebben. Dus moet je het online bestellen en laten bezorgen... en ja, 'uiteraard' duurt die bezorging dan ff. Om maar één voorbeeld te noemen, we wachten op een deur voor in de schuur, een gewone schuurdeur, zonder toeters en bellen. Levertijd 6 weken...*zucht....
Eergisteren was man dus jarig en normaliter vieren we dan met een barbeknoei in de tuin maar de weergoden staken daar een stokje voor. En zo kwam onze jeugd niet eergisteren maar gisteren om verder te helpen, de vijver was het laatste obstakel. En zo gingen de mannen er dus mee aan de slag. Tot mijn echtgenoot zich verdraaide en het hem in de rug schoot waardoor de meeste werklast op zoon terecht kwam. Met een hoop pijnstilling achter de kiezen hielp J hem zo goed en kwaad als dat ging tot hij op een gegeven moment onderuit ging en in de vijver belandde. Zowel hijzelf als zoon, als vissen, kikkers en salamanders schrokken zich te pletter natuurlijk en met vereende krachten plukten we hem uit de vijver en uit zijn nat pak, hielpen hem de trap op zodat hij onder de -reeds met heet water stromende- douche kon. Logischerwijze kwam de vijverklus dus niet klaar want al met al mankeerde er toch ook nog meer aan dan gedacht. Zoon maakte de kluis voor zover mogelijk af en de rest komt dan nog wel dezer dagen.
We hebben tussendoor wel gebarbeknoeid en onze tuinset kon dus uit zijn jasje getrokken worden... --- normaliter liggen er dekens overheen want tja, met langharige katten is het niet zo heel handig als je constant met de stofzuiger aan de slag moet vooraleer je buiten kunt zitten. Ook ligt er de laatste tijd een groot plastic zeil overheen ivm de vele regen elke dag---  inmiddels ook weer ingepakt want gisterenavond begon het al weer te regenen, ik ben dus vergeten daar foto's van te maken dus die houden jullie nog te goed. De foto's geven al wel een goede indruk van het resultaat van alle werkzaamheden tot dusver... Ik kom dus nog op dit blog terug met de 'afsluit-foto's' als het allemaal klaar is. Vooralsnog is er een klein albulmpje met 25 foto's en dat album kun je bekijken door op onderstaande foto te klikken.

Kortom, het einde is wel in zicht maar wanneer precies is/blijft nog even de vraag...

Heb en hou het goed