In GEHELE alfabent schreef ik bij de k over "Karel",  medeblogger, dierentuingezelschap, puzzelleverancer etc etc etc

De k. (positief)
De k van  "knuffels"... jeweetwel, die van stof. En dan vooral die die niet schadelijk zijn voor wie ze ook maar de handen of pootjes krijgt. In dierenvormen dan ook. En als ze dan van de Lidl zijn ben ik helemaal blij. Schreef ik 10 februari HIER dat er een nieuwe editie was uitgekomen onder de naam van Bosmini's. Kan ik melden dat ik sinds gisteren dus ook die nieuwste editie aan mijn vorigen mag toevoegen... hoe simpel kan een mens zijn *grijns, 60+ en dan zo blij worden van een hele rij knuffeltjes, waarvan geen mist. 
Kortom... héél véél dank aan: 
Bastiaan & Daphne, Buuf, Ferrara, Karel met buren, Marion en Neeltje, die mij hielpen met zegels. 10 kaartjes vol krijgen, vergden 180 zegeltjes en dat is met ons tweetjes niet zo snel bijeen gespaard. Ook kreeg ik nog mail van een andere blogster wiens naam ik nog even niet noem, zij bood mij zegels aan toen ik al voorzien was. Ik heb haar gevraagd iemand (die ik in de antwoordmail met naam en toenaam benoemde) voor mij blij te maken door die ander -ook een blogster, wiens naam ik nu ook nog niet noem- blijer te maken.! 

De k (negatief)
De k van... kou. Man man man, vrouw vrouw vrouw, wat ben ik die kou zat!!! Het lijkt wel elk jaar erger te worden. Het lijkt ook jaarlijks langer te gaan duren. We houden de temperatuur bewust laag-op-het-randje- in huis. Hoofdzakelijk natuurlijk vanwege de kakkerlakken in het kabinet. Op de 2e plaats ook omdat ik een enorme koukleum ben tegenover een echtgenoot die het nooit koud heeft. Ik heb dus altijd meerdere laagjes kleding aan, minimaal 3 en laagje nr. 4 ligt/hangt binnen handbereik. Neem ik eenmaal plaats in mijn stoel omdat ik voor de buis wil kruipen graai ik al snel achter mijn stoel om daar een deken weg te trekken. Ook zijn sjaals favoriet. We zijn er beiden van overtuigd dat 'blijven bewegen' belangrijk is , zeker gezien de conditie (het ontbreken ervan) van onze gewrichten en spieren. J kan slecht lopen en een korte wandeling van een km 0f 2-2,5 is voor hem al een heel eind. Fietsen kan hij dan gelukkig wel goed en dat proberen we dan ook dagelijks te doen. De zon van de afgelopen 2 weken verwelkom(d)en wij natuurlijk met open armen, ik vooral, maar wel -ik althans- in mijn winterjas.

Enkele minuten geleden kreeg ik het nieuws van er een nieuwe olifantenbul onderweg is naar Nederland...
Zijn naam is Khin Yadanar Min ... roepnaam Yadanar. Deze mooie man werd geboren op 27 juli 2009 als zoon van papa Bindu (1970) en mama Aye Chan May (1995) in de Duitse Zoo van Keulen.
Yadanar heeft nog geen kinderen dus dat is mooi, dan kan hij een nieuwe -schone- bloedlijn starten.
Hij stond sinds 30 september 2014 in de Zoo van Heidelberg en enkele minuten geleden dus brachten zij onderstaand nieuws naar buiten:



Mooie berichten dus allemaal maar .....de vraag waar hij heen gaat is hiermee niet beantwoord en ook mijn grote vriendin in Berlijn wist nog van niks, sterker nog, ze wist nog niet eens van de ophanden zijnde verhuizing.

(foto uit ALBUM SP Beekse Bergen op 9 maart) - - - Onderdeel object op DEZE FOTO) 

Ooit was er een tijd dat een zeker dierenpark in ons land webcams openstelde in hun olifantenverblijven en daar was ook een chatmogelijkheid bij.. idéaal voor mensen die om wat voor redenen dan ook niet een dierenpark kunnen bezoeken. Eind 2019 werd ik één van die mensen omdat ik soort van aan de bank gekluisterd, thuis kwam te zitten na mijn hartinfarct. Een dierenpark bezoeken ging in die tijd echt niet fysiek dus was ik blij met deze mogelijkheid, weliswaar geen Wildlands maar toch wel 'in de buurt' van dieren die ik graag zag/zie. Vanaf vele andere banken had ik 'soortgenoten' en jij was er eentje van. Vanuit Hengelo spreidde je je olifantenliefde over ons uit en dag in dag uit werden vele uren versleten in opperste gezelligheid en zagen we alle capriolen van 'onze' reuzenvrienden


Na veel 5en en 6en rolde het balletje tóch, soort van de goden verzoekend, de juiste richting in en lukte het ons jou mee te krijgen naar Amersfoort en kon je je grote vriendin fantenolie Kina en haar familieleden tóch bezoeken. Ik nam een rolstoel mee en Daphne, Ineke en ik duwden je om de beurten het park door. Korte tijd daarna was jouw relatiekoek dan ook écht op, én durfde je dat ook aan jezelf toe tegeven. Met dat toegeven kwam de hunkering terug te keren naar je geboortegrond, het westen, des te harder binnen. Via via kreeg je een plekje in Den Haag, ook nog om de hoek bij Wilma, een ander fantenoliemeisje. Vanuit de groep regelden we huisraad, alles dat iemand maar nodig kan hebben in een huis sprokkelden we bij elkaar. 1 april 2021 begon jij een nieuw leven. Goede vriend Peter, zelf toen al ernstig ziek, deed alles in zijn mogelijkheden om ons te helpen en hij verfde de muren, legde de vloeren en genoot zichtbaar van onze inspanningen als groep die dagen, die we ook altijd afsloten met chinees eten. Wat een feest, wat dierbare herinneringen... I
k kan nog uren doortikken om alles te vertellen... 
Hij staat ginds op je te wachten, samen met je broer, wedden dat ze je met open armen ontvangen?!
.
Corona kwam en parken gingen dicht, een regelrechte ramp, zowel voor de dierenparken, de dieren, als ons. Wat waren we blij met die camera's!! Niet wetende dat ook daaraan een einde zou komen. Op zekere dag besloot dat park de cam's te stoppen.... Een petitie volgde, talloze handtekeningen werden ingezameld en jij en ik kregen zelfs Hart van Nederland bij ons thuis op de bank, jij daar in Den Haag en ik hier in Assen. Ook "In de buurt Amerfoort" droeg een steentje bij maar het mocht allemaal niet baten. We hadden geen andere optie dan ons erbij neer te leggen, voor zover jij de mogelijkheid had vulde je je tijd met dat wat nog kon op een manier die jij nog aankon. Haken bijv. tal van kunstwerken liggen hier, ook een mooie stola. Knuffels voor baby's en zelfs Pipi, kwam uit jouw handen en vonden hun weg in blogland. Af en toe nog een beetje bloggen ook... Jouw levenskoekje brokkelde verder en verder af. Met een paar mensen verhuisden we jou dus van oost naar west en gingen we meermalen op en neer om jou te 'huisvesten' in het Haagsche want je gezondheid liet dat zelf niet meer toe. Dichterbij je moeder, dichterbij je dochters ook en inmiddels ben je een aantal keren oma geworden. Het leven was goed in Den Haag ondanks dat jouw gezondheid alle deuren gaandeweg meer en meer definitief sloot.

De laatste deur hier in het aardse sluit dan vandaag. Dankbaar voor wat was en is, mag jij vandaag gaan. Wat was je blij met de toestemming van de huisarts!
Hier schijnt de zon, hier brandt een kaarsje... de laatste woorden in Feud zijn ook gelegd...met Rob laat ik je los maar in mijn hart hou ik je vast. .
Dag lieve Anja! Dank voor wat én wie je was en wat je mij gaf en leerde!
 

ALBUM, van 1 maart, IJssculpturen in Biddinghuizen)

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

13 juni 2022, ja inderdaad alweer 3 jaar geleden bijna, waar blijft de tijd... gingen mijn schoonkind en ik samen met Karel naar het verre zuiden, Kerkrade om precies te zijn. We namen onze intrek in een oude kloosterabdij die omgebouwd was tot een schitterend mooi oud/rustiek hotel met veel oude ambiance.
We wilden Gaia Zoo bezoeken, enerzijds omdat we die zoo nog niet kenden en anderzijds vanwege de zandsculpturen die in dat park in de weken eraan voorafgaand gebouwd waren. Het was magisch...
Wat een kunstenaars die dát kunnen, onvergetelijk.


Het foto-album van toen staat niet meer online maar nog wel op mijn losse harde schijf dus ik plukte even 'slechts' de zandfoto's er tussenuit en die 50 foto's - > zijn HIER te bekijken. 

In ons land hebben we 75 !! dierenparken... in 'slechts' 2 ervan leven Orang-Oetans. De ene is Apenheul in Apeldoorn met 7 dieren...


Het andere park is Ouwehand in Rhenen en daar wonen 4 dieren



De foto waarmee dit blog begint stamt uit 2020, toen was dreumes Minggu een jaartje... inmiddels is ze 6 en haalt ze enorm kattenkwaad uit, heeft ons al meermalen met een schaterlach doen staan toekijken als we in Rhenen waren. 

Voor wie mijn blog volgt... en dan met name ook de post van afgelopen maandag heeft gelezen,zal mijn keuze voor vandaag geen verrassing zijn... een opname uit 1959:

Haar leven stond bol van succes én schandalen. Op 2 december 1923 geboren te New York, van Griekse ouders werd ze slachtoffer van van haar talent en het fiet dat ze als vrouw geboren was. Ze overleed op 16 september 1977. Er was geen tussenweg, je adoreerde haar of je haatte haar. Haar schoonheid en haar talent hebben haar zowel geluk als ongeluk bezorgd... Maria Callas.


Hetzelfde gold ook voor haar mannelijke evenknie; de veel te jong gestorven Mario Lanza. Geboren op 31 januari 1921 en overleden op 7 oktober 1959. De divo naast diva Maria.Terwijl ik surfde naar een leuke bijdrage van deze meneer kwam ik een duet tegen.. met een jong ventje... en tja toen ik zag wie dat ventje was, zocht ik (uiteraard) niet verder. Al speelde tegelijkertijd wel nog Enrico Caruso (25 februari 1873 - 2 augustus 1921) ) door mijn hoofd maar wellicht komt die later nog eens aan bod. De man, leefde voordat mijn 2 benoemde artiesten in dit blog (net-niet) geboren waren.







ps. als je reageert met instellingen anoniem, zet dan alsjeblieft je naam in de reactie erbij zodat ik weet dat jij het bent. Bedankt!

Ooit... droomde ik maar van één ding... Dansen. Mijn toekomstdromen besloegen het 100%, niets anders kwam erin voor.
Tótdat 24 oktober 1979 die droom in één gymnastiekles definitef aan duigen sloeg, al duurde het nog héel lang voordat ik me dat accepteerde.

Zal ik wel, zal ik niet... die vraag zat de afgelopen weken dagelijks/wekelijks/maandelijks in mijn hoofd... hopelijk krijg ik die stem met dit blog tot zwijgen! 
Stokjes in blogland, al 'eeuwen' een gegeven waar sommigen blij van worden en er aan mee doen (zoals ik dus) en velen niet omdat ze het niet leuk vinden of wat ook maar als reden hebben om het niet te doen. 
Stokjes... na mij was ook Liesbeth er fan van... en veel stokjes namen we van elkaar over, we tipten elkaar erop.. en we deden ze tegelijkertijd maar toch net weer ff anders. 
Ook deze -Alfabet van het leven-.

83) 12 maart 2025:

E83 - Verborgen Verrassingen - Serenga deel 1

(foto uit ALBUM Dacia - Museum Assen op 7 juli 2024 ...
NB, dé tentoonstelling van de gestolen gouden helm en armbanden eind januari)

ALBUM, van 5 januari De Kunsthal Rotterdam en Kasteel Amerongen)

Het was weer de tijd... de kaartjes hadden we al een hele tijd in de 'zak'.
Deze keer was het een film over het leven van Maria Callas. De film scoorde al dusdanige recensies dat men hier in de bios had besloten een extra filmdag in te zetten want de beide reguliere vertoningen waren in extreem korte tijd volledig uitverkocht.
Als je van klassieke muziek houdt.. .van opera met name... en meer wilt weten over wie Maria Callas nou als mens was, hoe ze was geworden zoals ze was... dan kan ik je deze film absoluut aanraden, ik snap die lovende recensies helemaal. Als ik al een minpuntje zou moeten benoemen zou het de lengte van de film zijn... pauze van 15 minuten meegerekend duurde de film tot bijna 16.45 terwijl hij om 14.00 begonnen was. Dat had van mij wel iets korter gemogen, bepaalde stukken in de film waren voor mijn gevoel langer dan noodzakelijk... maar dat is natuurlijk geheel persoonlijk!!

De cast van de film was goed ingevuld, weliswaar allemaal onbekenden voor mij... op de actrice die Maria speelt na dan, maar de andere acteurs en actrice die de hoofdrollen hadden deden het prima!!
Wat de rol van Maria betreft, die werd ingevuld door Angelina Jolie, zij sleepte al tal van prijzen in de wacht en ook deze film zal daar aan bijdragen want het regent nominaties. Menig film heeft ze op haar naam staan, ik ken haar vooral als Lara Croft... maar ook als Mrs. Smith bijv.

Hoe dan ook... zoals gezegd, hou je van opera en wil je meer inzicht in Maria Callas... ga DEZE FILM dan zien.
De intro die de bios zelf schreef luidt:

Nou, dat was 'm dan weer. Weer iets in de agenda afgestreept... en weer mijn lijst van JvH-verzameling aangepast. Klik en/of HIER en/of HIER , uiteraard met onmetelijke dank aan Karel.  Met dank aan mijn zoon en schoonkind, en Karel maar ook Marion, heb ik al voor ruim 3/4 alle Lidl-zegels binnen. Laatst ook al post van Neeltje dus ook op dat vlak een blij mens hier. De actie duurt nog tot en met 6 april dus ik heb nog alle tijd om het voor elkaar te krijgen, gaat wel lukken denk ik met deze aanvullingen. 

(Het thema van vandaag is plastic... daar kun je (ja nog steeds) alle kanten mee op. Voor mij geen moeilijke keuze vandaag want sinds J met pensioen is heeft hij Lego herontdekt. Heb er al het eea van staan ondertussen, waaronder deze kersenbloesem. Hij is nu bezig met iets van hout maar ik vermoed dat dit de 1e en laatste keer zal zijn, gezien zijn reacties tijdens dat gepriegel *glimlach)