Mans ene knie was vanaf zijn kindertijd, nadat hij tijdens het voetballen er een frontale trap tegenaan had gekregen, nooit helemaal hersteld. Neem daarbij zijn -levenslange- overgewicht en het obsessief sporten en tja...dan ligt slijtage op de loer en niet zo'n klein beetje ook. Die linkerknie werd vervangen voor een kunstgewricht in 2015 en de rechter volgde in 2019. Daarnaast is hij niet bepaald 'kort' dus het opstaan vanaf een bank was al jaren een 'dingetje' sak mar segguh. Alhoewel ik zelf ook niet enorm lang ben is opstaan ook voor mij al jaren een dingetje en de bankstellen die wij in de loop der jaren hadden zette ik telkens op blokken om ze te verhogen. Dat was voor mij nog wel te doen maar voor man niet, al voor zijn 1e knievervanging kocht ik voor hem een sta-op-stoel. Nou zijn die dingen nieuw enorm duur, of beter gezegd, niet te betalen, en bovendien hou ik nier zo van de consumptieve dus probeer ik daar waar het gaat altijd in 'recycle'-termen te denken. Bovendien hebben wij natuurlijk onze 4-voeters en net als met mensen, laten zij ook wel eens iets lopen. Met langharige poezels heb je bovendien te maken met haarbalen. Kortom, reden te meer om niet voor nieuw te gaan en zo kwam er met enige afwisselingen een 2e (of meer) handse in huis. Ze gaan natuurlijk niet zo heel lang mee maar ja dat verwachten we ook niet voor de prijs die we ervoor betalen. Bovendien doet verandering van spijs eten, of niet dan?!


Februari werd het weer tijd om de stoel te vervangen. Ik hobbelde een aantal weken achtereen volgens de kringloopwinkels bij langs om te kijken of ik er weer eentje kon vinden die geschikt zou zijn. Nou hebben we in de stad 11 kringloopwinkels en een aantal ervan heeft geen meubels dus die sloeg ik even over. Begin maart ging ik een rondje kringloop met Daphne doen en ja hoor, daar spotte mijn oog eentje die ik gelijk herkende vanuit het merk omdat mijn maandagmeneer er ook zo eentje had gehad. Deze was nog in nieuwstaat en de prijs was meer dan acceptabel dus niet getwijfeld en even later lag hij in de auto, weer even later stond hij in de hoek waar man altijd zit. Als hij dan niet thuis was, zat ik erin. Ideaal man, ehh vrouw. Veel comfortabeler dan de bank, eerlijk is eerlijk. De beslissing er eentje ook voor mij te gaan zoeken lag dus voor de hand. We besloten de 3-zitsbank weg te doen als het zo ver was en de 2-zits te behouden. Buuf wilde de 3-zit wel, is ook gek op paars net als ik en hij zou dus prima passen bij haar in de tuin onder de afkapping. Het struinen begon dus weer.


De weken ging voorbij en ik zag veel stoelen voorbij komen maar of al te ver versleten of regelrecht ongeschikt voor iemand van mijn omvang en lengte. Tot aan gisteren dan... ik besloot in de ochtend weer een paar kringlopen te doen om te kijken of ik iets geschikts kon vinden. Bij de 1e lukte het niet maar bij de 2e wel. Wederom een stoel die er nog 'amper gebruikt' uitzag. Ik teste hem ter plekke en het was alsof ik met mijn jeweetwel in een pakje boter viel, daar hoefde ik dus niet lang over nadenken. Ik charterde een paar mannen om mij te helpen en nadat ik afgerekend had kon ik de volle auto naar huis brengen. De buuf werd even later verrast met 'kun je ff een plekje vrij maken onder de afkapping aub want ik moet de bank kwijt'. Zij kwam ook helpen, dat scheelde dus een paar handen. J en zij versleepten de meubels zodat ik de voorkant van de woonkamer leeg had. Kon dus grondig gaan stofzuigen, daarna de dweil eroverheen en toen de stoelen weer op hun plek. Ik liet man kiezen welke stoel hij het prettigst vond en hij koos de nieuwste van het stel. Het eea aan spullerij opgeruimd en de voorkamer weer ingericht.