Gouden Randjes Dag

Dagen met een gouden randje... die zijn het mooist, het fijnst, het meest hartverwarmend, dat zijn jullie vast wel met me eens. Zulke dagen heb je niet elke dag, moet ook niet, dus waardeer je ze des te meer als je ze wel beleven mag. Vandaag had ik zo'n dag!

Een tijdje terug kreeg ik een apje met: "Ko... ken je de vogelhut, was je daar al eens, vind je dat leuk, dan neem ik je ermee naar toe...". Degene die het schreef kent mij (volgend jaar 30 jaar) redelijk goed en weet dus wel waar hij mij blij mee kan maken. Natuurlijk zei ik ja! En na overleg boekte hij voor vandaag dat uitje. Zodoende stond ik vanochtend aan half uur eerder dan normaal naast het bed en stond ik 3 kwartier later te wachten tot hij mij zou oppikken.

De reis zou plm 1 3/4 uur duren en dat lijkt lang maar als je kletst vliegt het om en 'even' later parkeerde hij de auto op het terrein in Lunteren en werd ik begroet door een langharige knuffel, eentje met een forse rij tepels en ik hoorde al dat die veelvuldig aan het werk moesten. Oftewel een dame Landseer die recentelijk jonkies had gekregen. Even later voegde ook papa zich erbij, moest ff de hakken in het zand zetten want dat heerschap leunde tegen mij aan en liet zich het geknuffel door mij welgevallen en duwde me nog net niet ondersteboven. 

We liepen om wat gebouwen heen en troffen al mensen die voor ons gearriveerd waren, gemeleerde groep, ook Duitse en Belgische gasten erbij. We waren met zijn 16-en en allemaal met camera's en de ene nog langer dan de andere grote toeters erop. (ja dat weegt er wel in... ik prees me blij met mijn camera die niet zo'n toeter heeft en dus vele malen lichter is.) We kregen koffie aangeboden en even later kwam 1 van de 2 valkeniers aanlopen met een klein vogeltje. Uiteraard was het een geklik van jewelste en ik durf wel te stellen dat er 1000-en foto's gemaakt zijn. (Nee niet door mij maar door ons allen samen).

De ene na de andere vogel werd aan ons voorgesteld en de valkenier deed zijn uiterste best ons alle kans te geven mooie plaatjes te schieten. Nadeel van mijn camera is dat hij niet goed werkt bij vogels in vlucht, dus dat soort foto's heb ik dan weer niet of nauwelijks maar ik heb evengoed een mooie serie kunnen maken waar ik heel blij mee ben.

De uren vlogen om en toen was het op een gegeven moment al ver na 12-en. We ruimden de spullen op en na een babbel met deze en gene namen we afscheid en keerden we huiswaarts. Gelukkig was het niet druk op de weg dus rond 2-en waren we terug bij 'mijn' auto en namen ook wij afscheid van elkaar. Enkele minuten later kon ik dan aan de koffie, daar was ik uiteraard wel aan toe.
De foto's op de pc... en ff gekeurd... een 10-tal belandde in het ronde archief en de rest (140) zette ik in een album. Er zitten foto's bij die bewogen zijn maar ik vind ze zelf te leuk om weg te gooien, dat vergeven jullie me vast wel. Vriendje Ludo heeft ook prachtige foto's geschoten... wel in vlucht enzo... maar ja hij blogt niet dus die kan ik helaas niet met jullie delen. De mijne wel uiteraard, die staan in een album, en zoals gebruikelijk, opent het album zich als je op een foto klikt, in dit geval de foto hieronder.

Welke vogels vandaag allemaal aan bod kwamen staat op een lijst, die 1 van de valkeniers geschreven heeft.. die lijst fotografeerde ik en die foto zit uiteraard ook in het album. Ik sluit af met een foto van dwergmuisjes, geen vogel maar wel te leuk en de valkenier deed ook hier zijn best om ons mooie kiekjes te laten schieten, dat is gelukkig prima geluk.

Kortom........wat een heerlijke dag! Vrienden zijn bijzonder, zeldzaam en onbetaalbaar, je bent rijk als je ze hebt. Laat ik nou zo'n rijke muts zijn die ze heeft! Lieve Ludo superbedankt voor dit fantastisch cadeau!!

Heb en hou het goed