Melodyks Kliekjes

In het GEHELE alfabent schreef ik bij de M over "Muziek" 

De M. (positief)
De M van ... meer. Niets menselijks is mij vreemd dus ook 'hebberigheid' niet.  Hebberig in de zin van: meer willen kunnen, meer willen hebben. k ben geen uitzondering op het cliché dat ik 'meer' plussen wil op gebied van gezondheid, mijn hebberigheid is hierin dan weer niet zo groot dat ik daarbij alleen aan mezelf denk. 
Met 'meer willen hebben' bedoel ik het materiele verlanglijstje, al ben ik niet echt  materialistisch ingesteld. Op dat lijstje staan dingen die ik 'wil hebben', meer onderdelen van collecties die spaar bijv. maar ook zijn er bepaalde sieraden die ik 'al eeuwen' op dat lijstje heb staan maar nooit heb gekocht omdat ze te duur zijn, het geld ook nooit voor was/is als ik het er al voor over zou hebben (gehad) dan. Niet een kwestie van moeten maar meer van, iets waarvan ik kan dromen, dat mij blij(er) maakt. 

(foto uit ALBUM Dierenpark - Amersfoort - 22-09-2024

En toen was het 1 april, na de ochtend, begin middag, weer terug thuis.

Keurig op tijd meldde ik me aan de balie bij de assistente en even later namen we plaats in de wachtkamer. Bijna gelijktijdig werd ik al opgeroepen om de prikken voor de verdoving te laten zetten. 4 links en 4 rechts telde ik. Geen punt, zoiets voel je maar amper.
Toch ging het niet helemaal goed want ik kreeg mijn hoofd niet goed genoeg onder controle en een paniekaanval diende zich aan. De assistente en de tandarts waren erg zorgzaam en attent en wisten duidelijk hoe om te gaan met deze problematiek, dat stelde wel gerust al zat ik met trillende handen later toch naast J in de wachtkamer, eventjes te wachten tot de volgende oproep, die gelukkig vrij snel kwam. Om mij heen werden in alle rust de voorbereidingen getroffen, de tandarts kreeg zijn operatiepak aan en het '1 april kikker in je bil - maar dan net ff anders' kon beginnen. Het zou ongeveer 20 tot 30 minuten duren. Ik deed mijn ogen dicht en probeerde me te focussen op mijn ademhaling. (waarom doe ik dit zo eigenlijk, vroeg ik me af toen ik daar lag... wetende hoe groot mijn trauma is, waarom laat ik die niet onder volledige narcose doen? Domme koe, paniek is je eigen schuld en zo vlogen de verwijten heen en weer in mijn hoofd). 
Aan de ademhaling en conversatie tussen tandarts en assistente (beiden niet Nederlands origine) kon ik merken dat het niet liep zoals zij voor ogen hadden gehad. De genen van mijn vader lieten zich gelden en niet zo zuinig ook. De tandarts liep tot 2x toe de ruimte uit om andere boren en implantaten te halen. Mijn onderkaak leek oorspronkelijk al wel te smal dus vandaar dat klik-prothese-advies maar ja, eenmaal opengesneden wat er nog minder kaakbeen voorhanden dan men al gedacht had. Dus werden die 20-30 minuten bijne verdrievoudigd. (wat was ik blij toen ik merkte dat de verdoving prima functioneerde!) Ruim voor 10.30 zat ik in de stoel en even voor 12-en stapte ik er weer uit. Mee naar een andere ruimte voor foto's, nog even terug naar de tandarts zelf voor een afsluitend gesprek en toen mocht ik huiswaarts gaan, via de balie om een controle-afspraak te maken voor as dinsdag. Zolang moet ik dus ook mijn ondergebit buiten de mond bewaren ipv erin.
Gelukkiig had ik al antibiotica ingenomen en was ik ook van t weekend al begonnen een pijnstillingsbuffer op te bouwen dus in die zin is er geen vuiltje aan de lucht. De ingreep op zich stelt natuurlijk ook niet zo heel veel voor maar man man man, vrouw vrouw vrouw, wat kan je beïnvloed worden door gebeurtenissen uit het verleden. Hoe angst je kan sturen terwijl je je heel goed realiseert dat er niks aan de hand is en de andere kant absoluut niet nog een optie is.
Kortom.... ik ben weer thuis, heb een bakje kwark achter de (boven)kiezen en kan nu weer bijkomen en geheel niet stiekem ben ik trots op mezelf, dit heb ik toch maar mooi weer gedaan ondanks dat ik heel hard wilde wegrennen toen de 1e boor diens geluid liet horen.

En toen was het 1 april.... néé, geen grapje!

Al vele malen schreef ik over de binnenkant van mijn mond... en hoe ik in februari 2023 de telefoon pakte en in maart met een stappenplan begon... 23 juni 2023 werd alles dat er nog stond getrokken... en 10 januari 2025 kreeg ik dan het definitieve kunstgebit. Ik dacht toen nog dat daarmee de kous af was. Oepsssss niet op mijn genen gerekend... zoals ik beschreef in DIT BLOGBERICHT op 27 februari. Een aantal bezoeken aan de praktijk volgden en in de agenda kwam de afspraak voor vandaag om om 10.30 uur voor de 1e stap in het proces om het ondergebit te wijzigen in een klikgebit. Een proces dat in totaal dus zo'n 3 maanden in beslag zal gaan nemen. Vandaag te beginnen met het plaatsen van 2 of 3 implantaten.. dan een paar dagen zonder ondergebit, dan weer ondergebit in en geduld opbrengen tot plm juli. Dan wordt mijn onderprothese verbouwd zodat het zich kan vastsklikken op mijn kaak.

Duimen jullie (weer) voor me?

Gelukkiig staan er al yoghurtjes en kwarkjes met zacht fruit in de koelkast want vanaf vandaag zal het wel een aantal dagen duren voordat ik mijn zo geliefde harde crackers met tomaat weer kan behappen *glimlach

Limerick op Zondag ~ sinds 29 januari 2012
Editie #643 op Zondag 30 maart 2025

De maandelijkse schrijfuitdaging van Coach Bert. 
29 maart 2025 koos hij de woorden: Erosie - Hulpzoekende - Ufoloog


Het prille zonlicht van de lente, dat nog maar amper warmtekracht bevatte, scheen volop door het raam naar binnen. Het glas in het kozijn was schoon, streeploos gepoetst en de oude man die bij dat raam aan een tafel zat leek het niet eens op te merken.
Goedemorgen meneer Krik, hoe gaat het met u, klonk een zangerige stem van een in oudroze tinten gekleedde dame. Heeft u al ontbeten? U weet dat u straks bezoek krijgt hè, dat was u niet vergeten toch?
De aangesprokene pulkte aan wat afbladderend chroom van zijn stoel... alsof hij zich onbewust was van zijn gezelschap, tot zichzelf sprekende eigenlijk, mompelde hij: "de EROSIE van mijn zetel past naadloos bij mij. Oud, onbruikbaar, vervangen én vergeten. Nog heel even en ik lig onder "mijn" Enterprise op het kerkhof daar hoog hoog hoog boven in de lucht. 
De dame in het oudroze liet zich echter niet uit het veld slaan en zei op dezelfde zangerige toon als eerder: u bent dus die HULPZOEKENDE voor wie ik vroeg mijn bed uitkwam? Een vette grijns volgde en ze grinnikte. Aanstekelijk want de oude man volgde haar voorbeeld.
Zeg zuster, zeg eens... als ik mijn vel star trek, zie ik er dan oud uit of verjongt het mij een beetje want mijn bezoek van straks zit vast niet te wachten op een oud gerimpeld lijf dat nog net niet kwijlend wegkwijnt.
Ach meneer Krik ik denk... ze zweeg, haalde even diep adem en hervatte, nee ik weet wel zeker.... dat de kleinzoon van Dokter Spook, als inmiddels buitenwerelds beroemd UFOLOOG wel heel andere dingen heeft gezien én geleerd van u en zijn grootvader dat hij daar doorheen kan kijken. Zijn boek-in-wording zal vast een bestseller worden, daar ben ik heilig van overtuigd.
Meneer Krik hoorde haar al niet meer, hij zat nog steeds in die zon, te pulken aan zijn stoel... en in gedachten zag hij zich weer zitten: linkeram op de leuning en de rechterarm omhoog voorwaarts gestrekt: Meneer Zoeloe...warpsnelheid 8! Tot uw orders Meneer!!

Tasja's Zwijmelen Op Zaterdag ~ #editie 647 op zaterdag 29 maart 2025
1 = Marja 17-11-2012 / 04-11-2017 (nr. 1 t/m nr. 260) ~ / ~
2 = Trees 11-11-2017 / 13-07-2019 (nr. 261 t/m nr. 347) ~ / ~
3 = ikzelf 20-07-2019 / 25-01-2020 (nr. 348 t/m nr. 375)~ / ~
4 = Tasja sinds 01-02-2020 = nr. 376



Nog een dikke 6 weken en dan is het weer tijd voor het Eurovisie Song Festival.  Editie nr. 69 die start op dinsdag 13 mei en eindigt op zaterdag 17 mei. 
Alle deelnemers en hun 'entourage' reizen af naar het Zwiterse Basel en voor ons land gaat dit jaar  'Claude' , het lied waarmee hij ons land gaat vertegenwoordigen is HIER te beluisteren.