DPA

Het was al weer even geleden dat we er waren maar gisteren was het dan zover dat we naar Dierenpark Amersfoor. tuften, alwaar we (uiteraard) Karel troffen.
Het plan was oorspronkelijk een kleine 5 kwartier verder te reizen, naar Beekse Bergen maar dat ging door ziekte van Marion (tot overmaakt van ramp kreeg ze er ook nog eens covid bij) niet door en zo wijzigden onze plannen en werden de reisjes korter. Het zou een prachtige dag -qua weer- worden en dat uitte zich in veel, heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeel, bezoekers. Geheel logisch maar zuchttt mijn hoofd ging op de hobbel bij de ingang. Daphne had inmiddels gelezen dat er een kleine 3 kwartier later een 'verzorgerspraatje' bij de olifanten zou zijn dus lieten we zo snel als het ging bij een kraam op wielen onze koffie- en theebekers vullen en liepen snel door. Het 1e deel dus volledig latend voor wat het was om er later op de dag naar terug te keren.

Bij de olifanten aangekomen spotten we gelijk een bordje aan het hek van het buitenverblijf van Maurice. Er werd melding gemaakt van het feit dat hij het park gaat verlaten 'binnenkort'. Verder geen info dus besloot ik dat later aan Rob (de verzorger die kwam praten) te vragen. Hij wist dat het om een Duits park ging maar kon me niet vertellen welk park dat dan specifiek was. Met de vrijkomende ruimte door het vertrek van de bull hoopt het park dan meer ruimte voor het trio dames te kunnen bewerkstelligen zodat zij het nog beter naar hun zin gaan krijgen. Oma Indra, Mama Kina en dochter Yindi vermaken zich evengoed prima en oogden volop tevreden gelukkig.

Geruimte tijd later liepen we verder, de mensenmenigte een beetje proberend te ontwijken, wat amper lukte maar echt storend was het niet dus ik gaf mezelf maar een schouderklopje om het feit dat ik er zo rustig onder bleef tussen de oren. Achter in het park bevindt zich een groot restaurant en daar waren we rond de klok van half twaalf. Ik stelde voor 'nu alvast' te gaan eten om de 'op de koppenloperij - in de rij - etc etc' te vermijden en mijn gezelschap was het gelukkig met me eens dus weer een klein kwartiertje later zaten we onze magen en blazen te vullen. Toen wij het terras verlieten was het al beduidend voller dan toen we een tafeltje in beslag namen en het lawaai nam toen dus we waren blij dat we weg konden.

De route vervolgend kwam het zo uit dat we anders dan normaal liepen... waardoor we toch een drukte enigszins konden ontwijken omdat we niet met de grote stroom meeliepen. (had ik al gezegd dat ik een dierenpark in het weekend doen geen feestje vind). Gelukkig is mijn gezelschap mijn gezemel wel gewend en trekt het zich er niets van aan *grijns. Op sommige momenten hadden we pech (bij de tijgers bijv... ze lieten zich wel zien maar de ramen in het Rijk van Keizer Darius zijn zowel smerig als enorm bekrast) maar op andere momenten hadden we weer mazzeltjes zoals bijv bij Neushoorn Thanos.

Uiteindelijk waren we rond 2-en soort van terug bij de ingang maar dan aan de zijkant waar zich ook een restaurant bevindt dus daar pakten we op het terras wederom een tafel en na een pauze met wat lekkers deden we het laatste stuk. Dat stuk dat we 's ochtend overgeslagen hadden vanwege de drukte aldaar. Helemaal vooraan bij de in- en uitgang besloten we nog even om te keren en terug te lopen naar het olifantenverblijf omdat we geen kans hadden gehad in de ochtend Maurice te spotten. Dat lukte nu wel, zij het dan 'meneers omvangrijke billen' want hij stond te smullen. Uiteraard veel belangrijker dan een paar opdringerige fans.
Tegenover het olifantenverblijf bevindt zich het hyenaverblijf, die hoopten we te spotten maar die waren, inclusief al hun spots (ze heten immers niet voor niets 'spotted hyena's *glimlach) onzichtbaar.
Terug naar de in- en uitgang en Daphne hobbelde nog snel even een vogelvlucht in om wat plaatjes te scoren waarna ze zich bij Karel en mij voegde en we gezamenlijk de uitgang doorgingen, afscheid namen en huiswaarts keerden.

Zonder verdere noemenswaardige oponthoud kwam ik om 17.15 thuis aan en zette ik wel -na een pauze- de foto's in een album en die weer online -en de olifantenfoto's naar Petra- maar kon ik de puf niet meer opbrengen om ook nog een blog te maken, 'da douk mörgn wel'... dus zo gezegd zo gedaan. 'Morgen' is inmiddels al weer dikke 8 uur jong dus het blog staat er (bijna). Het verhaal staat, nog even de foto's ertussen en uiteraard een link naar mijn foto-album dat zich opent als je op de foto hieronder klikt. (Het zijn er maar 100... er is een aantal in het ronde archief beland want mijn handen reageerden op het 'falen' van mijn lijf; maar beter iets dan niets geldt nog altijd dus een mooie serie hield ik toch nog over. 
Ik kwam overigens ook weer thuis met een mooie aanvulling voor in mijn puzzelkasten en ook kon ik buuf blij maken want Karel had weer een tas vol in mijn auto gezet en daar zat eentje tussen die ik al heb maar buuf nog niet en nu zij toch aan stoel en tafel 'gekluisterd' is komt zo'n cadeautje extra goed uit. Karel heeft ook nog een aantal thuis staan dus komen tzt ook deze kant op... en mijn aantal is de 100 nu al ruim voorbij... man man man, vrouw vrouw vrouw, dat maakt blij!!!

Heb én hou het goed