Melodyks Kliekjes

De herfst is een week geleden begonnen... alhoewel de metereologische versie al eerder startte maar dat even terzijde... en dus schieten de 'stoeltjes' weer als (letterlijk) paddenstoelen uit de grond. Dat betekent dat ook de foto's weer beginnen te komen. Uiteraard kom ik ze zelf tegen bij het wandelen maar ook anderen zorgen voor toevoer... en dus is het weer de hoogste tijd om mijn 'Wild-actie' op te starten. Na enige overweging heb ik besloten het foto-album Wild-Paddenstoelen, dat ik bij WP gestart was, te laten voor wat het is... en een album te maken waarin de foto's van deze herfst dan komen te staan, oftewel "Stoeltjes 2024".

Ik had in de 1e week van september al de biefstukzwam gescoord: 
bovenkant:
onderkant:
Ook buuf en Karel deden een duit in mijn 'beginnend' stoeltjesdoosje:





Kortom... het begin is er... aanvulling mag natuurlijk altijd... ik zet er uiteraard je naam bij als je me foto's stuurt om mijn album aan te vullen... het album van "Stoeltjes 2024" bevat nu dus 38 foto's.

Deze boom staat op zo'n 100 meter vanaf onze voordeur. Niet zomaar een boom maar eentje met historie:
Op de kruising rechts staat de oudste boom van Peelo (=de wijk waarin wij wonen) en tegenwoordig ook liefkozend de "grote Eik" genoemd. Deze boom wordt al sinds jaar en dag als ontmoetingsplaats gebruikt en is in 1886 geplant door Lambert Pieters die daar een lapje heideveld had gekocht en een boerderijtje bouwde

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Afgelopen maandag was het (alweer) 20 jaar geleden dat hij stierf. Ik weet nog precies waar ik was toen ik het nieuws kreeg. Op op een donderdag, op mijn werk, in Appingedam, werd door collega en chef naar de kantine geroepen, rond het middaguur. Toentertijd zat ik al 'behoorlijk laag'  sak mar segguh, en dit nieuws was het breekpunt. Collega en chef reden me naar huis, ik bij de chef in de auto en mijn collega met mijn auto erachteraan.  Enkele dagen later zat ik met een vriend en mede André-fan in de Arena.
Een opname van een concert uit 1982 waar ik bij was... het concertgebouw in Amsterdam:











ps. als je reageert met instellingen anoniem, zet dan alsjeblieft je naam in de reactie erbij zodat ik weet dat jij het bent. Bedankt!

(Vijverbeeld album  Eelde: Buitenplaats)

Photo Friday    Thema 27 september 2024: Gloomy =  Teneergeslagen

De maandelijkse schrijfuitdaging van Coach Bert. 
24 september 2024 koos hij de woorden:  vuurwapenbezit - poppentheater -pekelvlees


Het vliegtuig zette de landing in... spanning die al geruime tijd voelbaar was in elke vezel nam zienderogen toe, het was bijna zover... Het avontuur was al ruimschoots begonnen voordat de avond zou vallen. Hoe men er aan toe zou zijn op dat moment durfde niemand te voorspellen.

Nee. Enerzijds omdat wij alleen maar DE kopen als het in de aanbieding is en anderzijds omdat we geen spaarder kennen om het voor te doen.

(Kitsch of Kunst... wat het ook is, het is onbetaalbaar... smaken verschillen? Album Friesch Museum Leeuwarden ) : 

Onze nieuwe frummel sinds 13.30 (toen ik de overname-overeenkomst tekende).

Het was al weer even geleden dat we er waren maar gisteren was het dan zover dat we naar Dierenpark Amersfoor. tuften, alwaar we (uiteraard) Karel troffen.
Het plan was oorspronkelijk een kleine 5 kwartier verder te reizen, naar Beekse Bergen maar dat ging door ziekte van Marion (tot overmaakt van ramp kreeg ze er ook nog eens covid bij) niet door en zo wijzigden onze plannen en werden de reisjes korter. Het zou een prachtige dag -qua weer- worden en dat uitte zich in veel, heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeel, bezoekers. Geheel logisch maar zuchttt mijn hoofd ging op de hobbel bij de ingang. Daphne had inmiddels gelezen dat er een kleine 3 kwartier later een 'verzorgerspraatje' bij de olifanten zou zijn dus lieten we zo snel als het ging bij een kraam op wielen onze koffie- en theebekers vullen en liepen snel door. Het 1e deel dus volledig latend voor wat het was om er later op de dag naar terug te keren.

Bij de olifanten aangekomen spotten we gelijk een bordje aan het hek van het buitenverblijf van Maurice. Er werd melding gemaakt van het feit dat hij het park gaat verlaten 'binnenkort'. Verder geen info dus besloot ik dat later aan Rob (de verzorger die kwam praten) te vragen. Hij wist dat het om een Duits park ging maar kon me niet vertellen welk park dat dan specifiek was. Met de vrijkomende ruimte door het vertrek van de bull hoopt het park dan meer ruimte voor het trio dames te kunnen bewerkstelligen zodat zij het nog beter naar hun zin gaan krijgen. Oma Indra, Mama Kina en dochter Yindi vermaken zich evengoed prima en oogden volop tevreden gelukkig.

Geruimte tijd later liepen we verder, de mensenmenigte een beetje proberend te ontwijken, wat amper lukte maar echt storend was het niet dus ik gaf mezelf maar een schouderklopje om het feit dat ik er zo rustig onder bleef tussen de oren. Achter in het park bevindt zich een groot restaurant en daar waren we rond de klok van half twaalf. Ik stelde voor 'nu alvast' te gaan eten om de 'op de koppenloperij - in de rij - etc etc' te vermijden en mijn gezelschap was het gelukkig met me eens dus weer een klein kwartiertje later zaten we onze magen en blazen te vullen. Toen wij het terras verlieten was het al beduidend voller dan toen we een tafeltje in beslag namen en het lawaai nam toen dus we waren blij dat we weg konden.

De route vervolgend kwam het zo uit dat we anders dan normaal liepen... waardoor we toch een drukte enigszins konden ontwijken omdat we niet met de grote stroom meeliepen. (had ik al gezegd dat ik een dierenpark in het weekend doen geen feestje vind). Gelukkig is mijn gezelschap mijn gezemel wel gewend en trekt het zich er niets van aan *grijns. Op sommige momenten hadden we pech (bij de tijgers bijv... ze lieten zich wel zien maar de ramen in het Rijk van Keizer Darius zijn zowel smerig als enorm bekrast) maar op andere momenten hadden we weer mazzeltjes zoals bijv bij Neushoorn Thanos.

Uiteindelijk waren we rond 2-en soort van terug bij de ingang maar dan aan de zijkant waar zich ook een restaurant bevindt dus daar pakten we op het terras wederom een tafel en na een pauze met wat lekkers deden we het laatste stuk. Dat stuk dat we 's ochtend overgeslagen hadden vanwege de drukte aldaar. Helemaal vooraan bij de in- en uitgang besloten we nog even om te keren en terug te lopen naar het olifantenverblijf omdat we geen kans hadden gehad in de ochtend Maurice te spotten. Dat lukte nu wel, zij het dan 'meneers omvangrijke billen' want hij stond te smullen. Uiteraard veel belangrijker dan een paar opdringerige fans.
Tegenover het olifantenverblijf bevindt zich het hyenaverblijf, die hoopten we te spotten maar die waren, inclusief al hun spots (ze heten immers niet voor niets 'spotted hyena's *glimlach) onzichtbaar.
Terug naar de in- en uitgang en Daphne hobbelde nog snel even een vogelvlucht in om wat plaatjes te scoren waarna ze zich bij Karel en mij voegde en we gezamenlijk de uitgang doorgingen, afscheid namen en huiswaarts keerden.

Zonder verdere noemenswaardige oponthoud kwam ik om 17.15 thuis aan en zette ik wel -na een pauze- de foto's in een album en die weer online -en de olifantenfoto's naar Petra- maar kon ik de puf niet meer opbrengen om ook nog een blog te maken, 'da douk mörgn wel'... dus zo gezegd zo gedaan. 'Morgen' is inmiddels al weer dikke 8 uur jong dus het blog staat er (bijna). Het verhaal staat, nog even de foto's ertussen en uiteraard een link naar mijn foto-album dat zich opent als je op de foto hieronder klikt. (Het zijn er maar 100... er is een aantal in het ronde archief beland want mijn handen reageerden op het 'falen' van mijn lijf; maar beter iets dan niets geldt nog altijd dus een mooie serie hield ik toch nog over. 
Ik kwam overigens ook weer thuis met een mooie aanvulling voor in mijn puzzelkasten en ook kon ik buuf blij maken want Karel had weer een tas vol in mijn auto gezet en daar zat eentje tussen die ik al heb maar buuf nog niet en nu zij toch aan stoel en tafel 'gekluisterd' is komt zo'n cadeautje extra goed uit. Karel heeft ook nog een aantal thuis staan dus komen tzt ook deze kant op... en mijn aantal is de 100 nu al ruim voorbij... man man man, vrouw vrouw vrouw, dat maakt blij!!!

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.