Het gouden ei

Ik blogde al wel vaker over het feit dat dierenparken in ons land samenwerken om dieren te fokken via speciale fokprogramma's om die later weer in het wild uit te zetten. Één van die succesverhalen betreft de gier en één van de parken die daaraan knoeterhard meewerkt in Burgers Zoo in Arnhem.

Dit weekend plaatste men weer een video en men schreef daarbij:
Kuiken geboren bij de monniksgieren. In Burgers’ Zoo leeft een koppel monniksgieren. Vorig jaar hebben ze succesvol een kuiken geadopteerd van andere monniksgieren en grootgebracht. Dit kuiken is inmiddels groot en nu zijn ze aan het broeden op een volgend ei. Monniksgieren hebben het zwaar in het wild. Het aantal broedparen neemt af en daarom zitten deze vogels in een Europees populatiemanagementprogramma. Dit kweekprogramma zet zich in om de populatie monniksgieren in dierentuinen te laten groeien en zelfs dieren weer in het wild uit te zetten. Om de vogels te stimuleren nog een ei te leggen, wordt het eerste ei weggehaald en in de broedmachine gelegd. Zodra dit ei uitkomt, wordt het kuiken weer teruggeplaatst bij de ouderdieren. Tijdens het broedproces verliezen eieren gewicht omdat er vocht uit het ei verdampt. Dit geldt voor alle vogeleieren, of ze nu bevrucht of onbevrucht zijn. Dit proces moet ook plaatsvinden wanneer een ei in een broedmachine ligt. Dit ei viel niet genoeg af in gewicht en daarom heeft de dierenarts een handje geholpen. Door voorzichtig een aantal gaatjes in het ei te boren, kon het ei genoeg afvallen en kwam er een gezond kuiken ter wereld. Een aantal dagen later is het gierenkuiken groot genoeg om terug te zetten bij de ouders op het nest. Een spannend moment voor de dierverzorgers en het gierenkuiken. Zal het dit jaar weer lukken? Zodra de dierverzorgers het kuiken in het nest hebben geplaatst, komen de monniksgieren nieuwsgierig kijken wat er bij hun nest is gebeurd. Zowel de man als de vrouw willen als eerste een kijkje nemen bij hun broedplek en verdringen elkaar op de takken richting het nest. Uiteindelijk zit moedergier als eerste op het nest. En dan gebeurt er toch nog iets spannends. Vanaf de grond lijkt het alsof de moeder het jong pikt. Gelukkig is er iets anders aan de hand. Normaal gaat de overgang tussen ei en kuiken geleidelijk. Daarom wil de moedergier zeker weten waar haar ei is gebleven. De monniksgier heeft het kuiken even van zijn plaats gehaald om te controleren of dit wel echt haar kuiken is. Zodra ze hier zeker van is, wordt het jong al snel gevoerd en zitten beide monniksgieren samen op het nest.

Inmiddels vliegen er al weer enkele jaren gieren boven Europa en dat is niet alleen te danken aan Burgers Zoo maar bijv ook aan Blijdorp en Dierenpark Amersfoort. Een prachtig gegeven, deze taak van dierenparken, naast de vele andere die ze hebben ontwikkelde de afgelopen decennia. Het oorspronkelijke idee -dieren tentoonstellen voor de pegels- is gelukkig al lang losgelaten. Inmiddels voeren soortbehoud en educatie de boventoon, en met prachtige resultaten ook nog! En ja, ik ben niet naïef, is er nog veel terrein te winnen maar er wordt gaandeweg meer en meer terrein gewonnen, in het voordeel van de dieren die allemaal in bepaalde mate meer of minder bedreigd zijn en dat telt.

Heb én hou het goed