Melodyks Kliekjes

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Nog 19 nachtjes slapen... dan is het 18 januari...en staat Ouwehand's dierenpark in Rhenen in onze agenda's. We zouden al eerder maar dat ging vanwege het slechte weer oa niet door, gelukkig kon Karel zijn 'logeerbed' probleemloos verschuiven en kreeg Daphne daardoor een dag extra rust, wat ook zeer welkom is want die werkt zich suf natuurlijk in Wildlands, waar het mede door Wildnights een drukte van belang is. Om over personeelstekorten maar te zwijgen.


Maar goed dat allemaal terzijde... Ouwehand in Rhenen dus op zaterdag de 18e. We gaan, zoals elk jaar om deze tijd in het jaar, het park 2x rond. Overdag bij licht om dan de dieren hoofdzakleijk te bezoeken natuurlijk en 's avonds in het donker om de talrijke lichtobjecten in het park, in een ander (letterlijk) licht te bewonderen. Nou is ook Ouwehand aan de weg aan het timmeren en net als ieder ander park wijzigt er altijd wel iets. Gisteren moest ik weer een dierenlijstje aanpassen, die van de Luiaards, want Frieda verhuisde van het Brabantse Overloon naar het Duitse KLeve. Terwijl ik met die wijziging HIER bezig was zag ik de voorlaatste wijziging staan, een luiaard die op 6 december verhuisd was van Dierenpark Amersfoort naar Ouwehand's in Rhenen. Ik ben vast niet de enige die heel benieuwd is naar hoe het dier zich inmiddels huiswarm heeft gemaakt. Áls mijn informatie klopt betreft het in dit geval het jochie dat geboren werd op 29 juni 2023 als zoon van Quasimodo en Amaka. (ik hoop de 18e een verzorger te treffen die mij dan hopelijk kan vertellen of mijn info klopt.)

Ik vind Luiaards fascinerend... (extra jammer dat parken zo spastisch doen over het verstrekken van info) en in ons land (wederom, als mijn info klopt, info die bovendien verre van compleet is ook nog helaas) leven er momenteel 14 (???) dieren, verdeeld over 7 (???) parken. :

Zoals ik al benoemde is mijn info niet compleet, dus correct is het ook niet. Het is wat het is dat ik op dit moment heb. Zaterdag de 18e januari hopen we niet alleen de luiaard te treffen natuurlijk... er is zoveel meer te bewonderen en om van te genieten. Nu maar hopen dat er niets tussenkomt op het gebied van gezondheid oid en ook dat de weergoden ons niet (weer) dwars zullen gaan zitten. Kortom... duimen maar... ohja, voor ik het vergeet, zien we jou daar ook?

In GEHELE alfabent schreef ik bij de E over Engelen, ik heb ze, hoop jij ook want niemand kan zonder.

De E. (positief)
Eigengereid ben ik tot de max, mijn max dan welteverstaan. Ik doe wat mijn hart mij ingeeft, ongeacht wie wat wanneer waar ook zegt, het er mee eens is of niet. Laat me dus ook niet de wet voorschrijven,, bepaal zelf wel of ik iets leuk vind, iemand aardig, etc of niet. Mijn mening hangt dus nooit af van die van een ander.  Decennialang liet ik toe dat anderen mijn handelen bepaalden, dat kostte niet alleen heel veel geld maar vooral ook een heel stuk van mijn gezondheid, onherstelbaar ook nog.  Dat gaat dus niet meer gebeuren. Vind je me aardig, prima., Moet je me niet, even prima. Ik kan niet goed voor een ander zorgen/zijn  als ik mezelf die zelfde moeite niet waard vind/gun. 

In de loop van de tijd dat deze rubriek bestaat heb ik al wel meerdere keren iets van hem geplaatst. Eén van de stemmen die mij altijd in mijn ziel raakt, oftewel, zeer aangenaam om naar te luisteren. Dat bepaalt mede mijn 'voorkeur' of 'tegenkeur' voor wat ik luisteren wil (lees: kan).
Eergisteren kwam er muziek van hem voorbij op tv en ik dacht gelijk: "jahhhhhhhhhh daar heb je 'm weer eens... kan zaterdag prima want is al weer ff geleden...." .
Nou heeft hij een behoorlijke staat van dienst en elk nummer is mooi dus de keuze is reuze.
20 augustus 1923 geboren, overleden op 31 juli 1964 wordt deze Texaan als volgt omschreven: James Travis Reeves alias Gentleman Jim was een Amerikaanse country-zanger die bekend werd om zijn warme fluwelen stem. En ja, daarmee kan ik het natuurlijk onmogelijk oneens zijn.

Ik heb zelf weinig tot niets met al die populaire kerstdeuntjes, men begint er veel te vroeg mee en waarje ook komt, nergens is het stil, overal moet het uit luidsprekers knallen op geluidssterkte 100 ofzo. Maar... .hetgeen hieronder is een ander verhaal, daarvan geniet ik wel!
Als jij dus ook nog niet overvoerd bent met kerstmuziek, of toch nog wel iets anders dan het 'huidige' kunt en wilt aanhoren... dan is het een dik half uur genieten met 12 kerstliederen door Jim, uit 1963:

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

77) 25 december 2024: Vreemde vogels in het aquarium

De maandelijkse schrijfuitdaging van Coach Bert. 
25 december 2024 koos hij de woorden:   Voorstad ~ Inktvis ~ Lijfwacht

Veranderd... voor zover ik het zelf kan inschatten, ben ik niet anders dan wie ik een jaar geleden was. Wat wel veranderd is, ook al zie je dat niet op de foto's, is mijn gewicht. Was ik een jaar geleden (15-12-'23) bijna bij de 110kg, gaf mijn weegschaal afgelopen maandag 95,7 aan. 



Ben niet veranderd, voor zover ik dat zelf kan/mag inschatten dan welteverstaan. Het enige dat anders is, is mijn gewicht. Tikte ik op de foto hierboven bijna de 110 aan... is dat sinds afgelopen maandag onder de 96.

Foto uit album Helmantel


.... Een jaar lang deze uitdaging op woensdag, die na nu stopt. Vind ik wel jammer maar vind het ook oké. Nieuwe dag, nieuwe kansen, nieuw jaar idem immers. Dank je wel lieve Aukje voor dit extraatje in 2024! Heb er veel plezier aan beleefd.

3 deceember blogde ik HIER over hoe mijn meest favoriete goede doel in ons land 12 leeuwen wist te redden. Dat is natuurlijk een heel hachelijke onderneming want niet iedereen zit op hun hulp te wachten, vooral niet hen die zich niets aan dierenwelzijn gelegen laten liggen.
Eerder vandaag kreeg ik de nieuwsbrief die je als adoptie-ouder/donateur ontvangt. Die nieuwsbrief deel ik graag vandaag want men heeft het over deze reddingsactie en hoe het dus nu met dat 12-tal gaat.

Grote redding: De leeuwen kwamen op onze radar dankzij partnerorganisatie Code Animal. De welpjes, die samen met de volwassen dieren in transportwagens van het reizende circus gehouden werden, zouden in de zomer van 2024 geboren zijn. Dit is in overtreding van de Franse dierenwelzijnswet, die stelt dat er sinds 2023 geen wilde dieren meer geboren mogen worden in circussen. Vanaf 2028 mogen circussen helemaal geen wilde dieren meer houden. AAP heeft samen met Code Animal en de Franse autoriteiten in het geheim in een reddingsactie voorbereid om ze weg te kunnen halen uit het circus.

Kijk live mee naar de leeuwen: De twaalf leeuwen brengen de komende tijd in quarantaine door om hun gezondheid te beoordelen. Omdat deze redding uniek is voor AAP, wilden we graag iets speciaals doen. We hebben een livestream opgezet waarmee u een kijkje kan nemen in de verblijven van de leeuwen. Zo kunt u zelf zien hoe het met de welpjes en hun moeders gaat. Bovendien krijgt u met de welpcam meteen een kijkje in de ‘keuken’ van AAP en ziet u hoe de intensieve verzorging van de leeuwen in zijn werk gaat. De livestream is dagelijks beschikbaar van 9:30 tot 18:00 uur. Klik op onderstaande knop en zie met eigen ogen hoe de welpjes opgroeien! - - - KLIK VOOR DE LIVESTREAM - - -

Uw hulp is onmisbaar Dit is de grootste redding van grote katachtigen ooit voor AAP en zou niet mogelijk zijn zonder steun van onze donateurs. Het huisvesten en verzorgen van deze dieren vereist namelijk een flinke investering. De dagelijkse verzorging van een volwassen leeuw kost € 80,- per dag en de welpen hebben zorg op maat nodig. Uw hulp is hierbij hard nodig. Draagt u bij aan hun rehabilitatie en verzorging, zodat zij kunnen beginnen aan een beter leven? Klik op onderstaande knop of doneer via een Tikkie. of kijk anders even op: https://www.aap.nl/doneer-voor-twaalf-geredde-circusleeuwen/


Nu ik toch over Stichting AAP bezig ben...ik blogde al geruime tijd terug over het vertrek van David van Gennep, hij mocht van zijn meer dan welverdiende pensioen gaan genieten... Kan ik nu dus ook gelijk even zijn opvolger aan jullie voorstellen: Erik Peeters is zijn naam.


Kortom... elke euro is meer dan van harte welkom... deze 12 leeuwen zijn niet de enige dieren die men bij AAP probeert te redden, het dierenleven weer aan te leren en wat al niet meer, zowel in ons land als in Spanje. Heb je dus nog ergens wat liggen... gun het hen en je hebt mijn eeuwige dank!

Ik heb al wel vaker benoemd dat Burgers Zoo in Arnhem één van mijn meest favoriete dierenparken in ons land is... en niet alleen omdat ze daar de lekkerste koffiespecial schenken *grijns... maar om tal van redenen.Één van die redenen is het feit dat Burgers Zoo een bejaardentehuis biedt aan olifanten. Olifantenkoeien van behoorlijke hoge leeftijd ook. Dames die niet verwant zijn dus waarbij men heel zorgvuldig te werk moet gaan om 'nieuwe' dieren aan die kudde toe te voegen. Met het kwartet dat er nu woont hebben er sinds de jaren '60 10 olifanten in Arnhem gewoond. Het begon in 1963 met Mabel die vanuit het wild (ja dat deed men toen) in Azië op 27 april 1981 naar Tüddern Safaripark verhuisd. Dat park sloot de deuren in de jaren '80. 28 april 1981 kwam Mabel aan in Arnhem, daar woonde zij tot aan haar overlijden op 17 juni 2002. In 1966 kwam Kwimba, zij was geboren op 10 mei 1961 in Zoo Budapest en kwam op 21 juni 1965 aan in de toenmalige dierentuin van Tilburg, dat in 1973 de deuren sloot. Op 16 juni 1966 werd ze verhuisd naar Arnhem, daar bleef ze tot 4 maart 1988, haar verhuizing naar een park in Frankrijk, alwaar ze overleed op 12 juni 2005. De in 1961 geboren in het wild, Win Thida kwam in 1989 in ons land aan, verhuide meermalen, deed oa Amersfoort, Amsterdam en Rotterdam aan en woonde van 18 juli 2002 t/m 10 oktober 2004 in Arnhem. Zij overleed op 5 juli 2018 in Napels. Dame Rupa werd ook in het wild geboren in 1976, kwam eind 1977 naar Europa en na enkele omzwervingen via Basel, Kopenhagen en Riga, kwam ze dan in Arnhem op 4 oktober 2003, daar verbleef zij tot en met 5 mei 2011 waarna ze verhuisde naar Valembro en daar woont ze nog steeds. Ook i 1976 geboren, ook in het Wild, kwam Indra eerst in het circus en op 27 juni 2007 kwam ze dan naar Arnhem, daar overleed ze op 11 april 2009. Bij hetzelfde verhaal geldt voor Rekka, geboren in 1970, ook naar het circus en ook op 27 juni, samen met Indra dus, naar Arnhem, alwaar zij overleed op 24 april 2019.



Met het overlijden van Rekka bleek Pinky alleen achter. Dát kon natuurlijk niet, olifanten zou nou eenmaal gezelschapsdieren, kuddedieren, die gedijen niet in hun eentje. (de vrouwen dan hè?).Pinky was geboren in 1963 in het wild en kwam naar Tüddern Safari park, dat ik al eerder noemde, en van daaruit kwam zij op 28 april 1981 in Arnhem aan. Het duurde even maar op zeker moment was er in het Zweedse Kolmarden een koe die de leeftijd had bereikt om in een bejaardentehuis te gaan wonen. Saba dus, ook uit het wild, geboren in 1968, iets jonger dan Pinky dus, kwam zij in 1973 in een Frans park, in november 2007 verhuisde ze naar Zweden en op 23 augustus 2019 dan in Arnhem.




Pinky en Saba zijn ondertussen aan elkaar gewend geraakt en delen de verblijven, zowel buiten als binnen... dat is best een monsterklus te noemen want een olifant kun je moeilijk in de hoek zetten als ze 'stout' zijn. De verzorgers in Arnhem zijn er ondertussen enorm bedreven in geraakt want toen er nog een trio was, Pinky, Rekka en Ruppa, moest er ook telkens gewisseld worden omdat 1 van de 3 niet met de andere 2 kon en om te voorkomen dat 1 altijd alleen zou staan, wisselden ze dus meermalen per dag van enkel naar duo.



En toen? Toen kwamen er berichten in het geruchtencircuit dat de zoo van Belfast zou stoppen met het een thuis bieden aan olifanten. Dat park had er 2. Dames op leeftijd, weliswaar iets jonger dan Pinky en Saba, maar toch. De geruchten werden lang ontkend en daar werden ook oorzaken voor genoemd. Het formaat van de verblijven bijv., de moeilijkheid om 4 koeien bij elkaar te zetten die niet uit één familiegroep komen... etc etc etc. 47-jarige Yheetoo - geboren in 1977 in het wild, kwam via meerdere parken in Duitsland op 22 januari 2009 naar Ierland. Daar woonde zij met 51-jarige Dunja tot aan hun gezamenlijke verhuizing naar Nederland, alwaar ze op 27 juli dit jaar aankwamen in Arnhem. Dunja was geboren in het wild in 1973 en kwam 4 april 2009 in Belfast aan nadat ze eerst in een Duits cirkus had gewoond/gewerkt/geleefd en in een Duitse zoo.

Toen zag men zich in Arnhem met een uitdaging geconfronteerd, en niet zo'n kleintje ook. Allereerst moesten de stallen aangepakt worden, een grondige verbouwing was noodzakelijk om 4 koeien te huisvesten en hen de beste welzijnszorg te kunnen bieden. Dat dat heel goed is gelukt toont het park graag door onderstaande video:

De verzorgers mochten weer aan de slag met het introduceren en dat gaat heel heel heel langzaam en vooral heel zorgvuldig. Enerzijds natuulijk om problemen te voorkomen maar bovenal om te garanderen dat geen van de dames in de stress schiet want hun welzijn staat op de allerhoogste plek.

Tot op heden hebben we de nieuwste aanwinst nog niet kunenn bewonderen maar dat gaat 'binnenkort' gebeuren. Karel is 1 februari jarig, net als Daphne en ik ook groot fan van het Arnhemse park, en natuurlijk gaan we zijn verjaardag dierenluister bij zetten en dat gaan we doen op dinsdag 4 februari. Klinkt nog ver weg maar dat is natuurlijk maar schijn, tijd vliegt immers. Tzt zal ik een scoot reserveren (het park is voor mij niet te belopen, maar gelukkig heeft het park prachtige en superdeluxe scoots die je kunt huren a 5 euro per dag) en dan is het die ochtend bijtijds de auto in, Daphne oppikken en 1,5 uur verder tuffen. En dan maar weer genieten, van alles dat het park te bieden heeft.... inclusief een mooie tentoonstelling, FABELDIEREN

In GEHELE alfabent schreef ik bij de D over Daphne, ons schoonkind waar we blij mee zijn!! 

* De D. (positief)
Doorzetten... dat doe ik 100%. Ik doe iets of 100% of ik doe iets niet. Als ik iets start ga ik er ook 100% voor. Opgeven is nooit een optie. Wat ik ondertussen wel leerde is dat stoppen geheel iets anders is dan opgeven. Stoppen uit zelfbescherming is niet per definitie in iets falen. 
De D staat ook Dankbaarheid, de lessen en hun leraren/leraressen. De mooie-mooiere-mooiste lessen zou ik nooit op juiste waarde hebben leren schatten als ik de mindermooie, lelijke-lelijkste niet bij herhaling onder mijn neus gewreven zou hebben gekregen. 



De D (negatief)
Down... Het leven is geen feestje, zelfs niet als je zelf halsbrekende toeren moet uithalen om die spreekwoordelijke slingers op te hangen maar toch is er geen sprake van opgeven. Dat kan altijd 'morgen' nog, toch?! Na zovele jaren worstelen met de stemmen - - - en het feit dat mijn hoofd nou eenmaal anders dan 'normaal' (Wat is dat eigenlijk? In wiens perspectief?) werkt, anders dan bij de gemiddelde ander volgens horen zeggen... en ook wel zelf ervaren in zoveel decennia... - - - weet ik onderhand wel dat er altijd een moment komt waarop het anders aanvoelt dan hoe ik het nu voel.






PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.