3 Woorden van Bert #2

Coach Bert -Wie kent hem niet- heeft het plan opgevat maandelijks een schrijf-uitdaging te gaan organiseren. Je kunt er alles over lezen op:  https://sportnietaltijdleuk.com/2024/02/25/even-helemaal-niets. Vooralsnog is dus de enige regel dat je een verhaal schrijft over de 3 woorden die Bert prikt. Op 14 maart koos hij voor de woorden: Verfstof - Kronen - Infanterist

NB: Deze blogpost staat al bij wp omdat het van februari is en ik deze blog hier pas eind maart startte maar aangezien dit nog een redelijke nieuwe uitdaging is wil ik graag deze betreffende categorie hier bij Blogspot compleet hebben. Zodoende dus de 1e en de 2e edtie overgezet.

De brievenbus klepperde...en eenmaal in de gang zag ze een enveloppe liggen met daarop een handschrift dat ze niet herkende, dat verhoogde haar nieuwsgierigheid. Ze ritste de envelop open en er viel een chique kaart uit waarop in sierlijke letters stond geschreven: "Uitnodiging voor gekostumeerd bal" Nou als ze ergens geen zin in had was dat het wel, ze zuchtte diep, kon ze hier onderuit en zo ja hoe dan? Ze legde de envelop met kaart op de keukentafel en liep terug naar haar werkkamer. Aandacht voor haar werk was vervlogen, haar gedachten dwaalden af en haar ogen leken zich vast te kleven aan het levensgrote portret van haar vader dat in haar (zijn voormalige) werkkamer boven de open haar hing. Dat zij in zijn voetsporen was getreden was voor hem altijd de kroon op zijn werk geweest, hij had haar vanaf kleins af aan geënthousiasmeerd met zijn verhalen. Soort van compensatie was het wel bij gebrek aan een zoon want vrouwen bij de infanterie was niet echt iets dat algemeen geaccepteerd was. Toch kroop de verfstof van vaders bloed ook door haar aderen en had ze heel haar leven gewijd aan haar beroep. Uitnodiging, gekostumeerd bal... ineens wist ze het. Het enige dat ze moest doen was een masker vergaren... voor de rest had ze alles in de kast, ze ging gewoon als zichzelf. Nog nooit had ze zich als iemand anders voorgedaan en daarmee zou ze ook nu niet beginnen.  Ze liep naar haar slaapkamer en opende haar werkkledingkast. Daar hing een aantal uniformen in, verschillend per noodzakelijke gelegenheid. Koningsgezind als ze was streelde ze liefdevol over de geborduurde kroontjes op de diverse revers. Eén van haar kostuums was bevlekt met tal van kleurtjes verfstof, een glimlach van oor tot oor trok over haar gezicht toen de herinneringen aan het personeelsfeestje met paintballschieten door haar hoofd schoten.  Een bevlekte infanterist met een masker voor der gezicht, niemand zou haar herkennen en dus hoefde ze geen smoes te verzinnen om onder dat feestje uit te komen, sterker nog, ze zou wat geintjes uithalen zo her en der, een schaterlach ontsnapte aan haar en kaatste door de slaapkamer. 

  PS... Geesje heeft er een trilogie van gemaakt. Wil je het in de correctie volgorde lezen om het verhaal beter te snappen dan is mijn verhaal nr. 2. Het verhaal van Bert is nr. 1 en het verhaal van Geesje is nr. 3

Heb én hou het goed