­
­

Zwijmelen Op Zaterdag


Dé Blog-Muziek-Uitdaging
 op zaterdag bij Tasja

#editie 630 op
zaterdag 30 november 2024

Doe je ook (weer)
swingend, zingend,
dansend en zwijmelend
gezellig met ons mee?

1 = Marja 17-11-2012 / 04-11-2017 (nr. 1 t/m nr. 260) ~ / ~ 2 = Trees 11-11-2017 / 13-07-2019 (nr. 261 t/m nr. 347) ~ / ~
3 = ikzelf 20-07-2019 / 25-01-2020 (nr. 348 t/m nr. 375)~ / ~  4 = Tasja 01-02-2020 (vanaf nr. 376)



Bepaalde muziek heeft bepaalde impact op mij... logisch natuurlijk dat is bij wie dan ook niet anders. Tranentrekkers omvatten zo'n combi 'muziek en impact'... grote groepen die iets doen, samenkomen
voor een goed doel bijvoorbeeld... zo'n 30 jaar terug ongeveer waren er een paar van zulke liederen...
ik denk dat ik wel kan stellen dat iedereen het bij de 1e akkoorden al wel zal herkennen. 

Ik vond het toen al een geweldig iets en dat vind ik nog steeds. Hoe zoveel grote -en iets mindergrote- artiesten samenkwamen om iets voor een ander te doen. Terwijl iedereen via het roddelcircuit al lang
 'wist' dat die ene die andere zijn/haar bloed wel kon drinken, de sensatie van de stories en prive's etc.
 Met de huidige stand van zaken in onze wereld, bekruipt mij vaak (toenemend) enorme schaamte
over het gedrag van menig medemens. Hoe de één de ander de maat neemt terwijl ze -geen enkele
 uitgezonderd mi- allemaal enorm lijden aan tunnelvisie. (Ja, ik heb het ook over mezelf, heel bewust
 van die tunnelvisie probeer ik wel altijd alle info correct te vergaren en met elkaar te vergelijken
 al wil mijn hart nog wel eens leidend zijn.)
Dat ik heel blij ben de kinderen groot te hebben, én nog blijer een noordelinge te zijn waar het relatief
 rustiger is, maar vooral heel blij ben dat ik bijna aan het einde van mijn leven ben dus veel van de
 toekomst niet mee mee zal krijgen, hoef ik niet te benadrukken, dat zijn feiten. 





Her en door hoor ik geluiden voorbij komen over bovenstaande muziek die controversieel zou zijn nu... ik weet niet van de hoed en de rand, heb me er ook niet in verdiept omdat het me niet interesseert. Maar als ik dan toch controversieel bezig ben laat ik dan het 3e nummer uit die hoek halen... wat ook maar allemaal (on)waar moge zijn over deze zanger die een heel tragische levenseinde kende... zijn muziek leeft voort...




Fijn Zwijmelweekend iedereen! * ~ *







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Van AAP tot ZEBRA #75

Podcasts beluisteren is zo niet mijn ding... ik word er altijd heel onrustig van... de enigen die ik wel belusiter... .en ook nog in etappes omdat mijn hoofd het anders niet aankan... zijn die van (uiteraard) Wildlands. Elke 2 weken normaliter op woensdag, uitzonderingen daargelaten. De 1e kwam online op 9 februari 2022... alle podcasts staan HIER 
Naar de editie van vandaag keek ik met vrees uit... het kostte ook even wat overredingskracht op mezelf om het toch te luisteren en deze keer in 1x want mijn nieuwsgierig was gewoon groter... wat zou er gezegd worden over de drama's in de olifantenkudde... na het overlijden van Nagarr  (30-01-2023 / 17.11.2024) en Ka Yan. (19-02-2021 / 20.11.2024) . De 75e editie. (geen jubileum om te vieren in dit geval) ..gekenmerkt door verdriet of toch niet? 
75) 27 november 2024: Rouwende Olifanten


Ook met Job... dierenarts van Wildlands






Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Foto Thee #48





#48 ~ sinds 13 januari 2024


De vraag op woensdag 27 november 2024 is:


"Hoe zij jij er uit als je net wakker bent?"









Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

WE-300 - Verzwijgen

Vorige maand startte Geesje met haar versie van de WE-300 en haar woordkeuze viel op "Paradijs"... ze ontving leuke reacties en een aantal bloggers haakte weer aan. Inmiddels zijn we een maand verder en heeft Geesje opnieuw een woord gevonden dat ze deze maand wil gebruiken: "Verzwijgen". Kortom... doe je ook mee? Schrijf een verhaal van exact 300 woorden en benoem het woord 'verzwijgen' niet en laat daarna de link achter bij Geesje. - - - > Geesjes eigen bijdrage kun je lezen op: https://kreta8.wordpress.com/2024/11/26/we300-verzwijgen/


De vuile was buiten hangen? Bén je gék geworden, dat dóé je toch niet?!
 
Ik hang de was pas buiten als het schoon uit de machine komt en buiten droog is.

Ondanks het lange ontkennen vooraf was ze er inmiddels van overtuigd geraakt dat het zo niet langer ging. Ze moést hulp aanvaarden. Pia had het haar duidelijk uitgelegd.
 
Iedereen om haar heen vond het maar onzin. Ze moest gewoon normaal doen. Ze moest zich vooral niet zo aanstellen. Wat zou de familie ervan vinden? Wat zouden de buren wel niet zeggen? Oké, klaarblijkelijk is koetjes- en kalfjesgeklets voor iedereen dus belangrijker, bla bla chocoladevla. Mij zul je niet meer horen.

Één persoon trok haar van haar stoel: "Het zou goed zijn als je een tijdje 0niet te kort- thuis zou blijven, de ziektewet is er niet voor niets". 
-Dé ziektewet in? Ik??? Ik kijk wel uit, mijn vader vermoordt me. Ik peins er niet over, hat gaat prima met me en mijn werk lijdt er niet onder. Wat moet ik thuis? Man werkt, kinderen zijn op school. Net als de buren bij elkaar op de koffie zeker, en die buren bekletsen die afwezig zijn, nee dank je!!-

"Nee hoor, dat lijkt alleen maar zo, je vlucht. Je hebt rust nodig!".
 
-Ech nie-.

"Wel! 
Én ontkennen iszinloos. Je wéét het ook dondersgoed, anders had je die Duitse trein niet al gehoord voordat je hem zag, toch?? 

Ik ken iemand die bij jou past, die jou kan helpen. De eerste keer hoef je niet alleen, ik ga met je mee en wacht buiten in de auto of blijf bij jou, jij mag kiezen. Daarna moet je het zelf doen.".
 
Ze zat weer in de auto, wilde niets meer vertellen noch aan haar laten peuteren. 

Ze was moe, zó o.n.t.z.e.t.t.e.n.d. vreselijk moe!







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Tegenstelling #716





Tegenstelling

~ Wekelijkse foto-uitdaging sinds 02-03-2011:

716e Thema dinsdag 26 november: Jong(er) - Oud(er)

Thema 717 op dinsdag 3 december: Naar uit zien - Tegenop zien

Bekijk ook bijdrages van: - - - > Ferrara
>








Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

3 Woorden van Bert #10

De maandelijkse schrijfuitdaging van Coach Bert
24 november 2024 koos hij de woorden:   Valkuil ~ Zeerover ~ Onomstotelijk


Feestje??? Klonk het bulderend in de deuropening. 'F.E.E.S.T.J.E.?' herhaalde hij met nadruk op elke letter. Ik H.A.A.T. feestjes. Stampvoetend kwam hij binnen, de koude winterwind deed de kleedjes op de tafel fladderen.
 Aan één van die tafeltjes zat een groepje mensen, compleet stil, alsof ze zich in hun tong verslikt hadden. Ging hun plannetje dan in rook op nog vóór het echt van start was gegaan, 
dat kón toch niet?!
Enige tijd terug was bij één van hen een idee ontstaan en al snel had hij het in de groep gegooid. "Wat vinden jullie? Moeten we aandacht aan zijn jubileum besteden of laten we het gewoon stilzwijgend voorbijgaan, en zo ja hoe vieren we het dan op een manier die ook bij hem past?" 
Al snel vulde de ruimte zich met geroezemoes, tal van ideeën kwam bovendrijven en de meesten werden evensnel weer verworpen. Dat we het niet kunnen negeren, dat we het moéten vieren staat onomstotelijk als een paal boven water zie iemand in de groep. Alle anderen waren het daarmee eens. Het 'hoe' was een andere kwestie, duidelijk lastiger. Ik weet het; klonk op zeker moment. Wat als we nou hem een berichtje doen toekomen dat er Schotse Rum in originele vaten geleverd gaat worden en dat hij als 1e mag komen kiezen? Die ouwe zuipschuit trapt toch zeker met open ogen in zo'n valkuil? Talrijke lachsalvo's schalden over de tafel, stuiterden van wand naar wand en weer terug. Dat die ouwe 'm wel luste was een bekend gegeven in het dorp. Dat hij nooit een aangeboden drankje afsloeg ook niet.
Al snel stoomde het alle aanwezigen uit de oren, plannen vlogen over en weer en ze wisten het allemaal zeker, het zou één machtig mooi groot feest worden. Men smeedde planneetjes en ieder deed zijn deel. Het ene deel van de groep zorgde ervoor dat de juiste mensen uitgenodigd werden, zwijgplicht opleggen deden ze niet maar men legde wel de nadruk op het feit dat het feestvarken verrast moest gaan worden dus hem niets ter ore mocht komen. Deel twee van de groep zorgde voor gevulde kasten met tal van lekkere hapjes in tal van smaken want er zaten altijd hongerigen bij en niet iedereen lustte alles. En deel drie van de groep, het laatste deel, hing de slingers op, versiede stoelen en tafels.

Het 10e jubileumsfeet kon beginnen... het wachten was op de hoofdgast, die ouwe Zeerover.

(feestje ter ere van 10e editie van 3 woorden van Bert. Wil je ook andere bijdrages lezen? Kijk dan eens bij Bea, Geesje,&  Harry of gewoon bij Bert zelf dan kun je zijn verhaal lezen en in de reacties erop de links naar andere schrijvers vinden.) Ook bij Bertjens en Hanneke vind je bijdrages.







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Nog 1 nachtje

Voordat HIER het Sinterklaas-Spel weer van start gaat.

Helaas geldt die 1 ook voor iets minder leuk nieuws. Één van de trouwe deelnemers in het spel, al sinds jaar en dag, is Edward en hij moet afhaken omdat hij dit weekend een ernstige copd-aanval heeft gekregen bovenop een fikse longontsteking en dus is hij in het ziekenhuis opgenomen. Hoe lang hij daar nog zal moeeten blijven is nu nog niet bekend.

Misschien willen jullie hem ook een hart onder de riem steken?
Klik dan of op de krab of op de schoen die hij zette voor het spel van 2024.

Mocht je hem een kaart willen sturen, mail mij dan even voor het adres.







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Zing Zo #625




Limerick op Zondag

sinds 29 januari 2012

#624e editie op zondag 17 november 2024

Zing mee met:  



Vandaag alweer 2 jaar geleden
Dat jij 'oet de tied' bent gegleden
Jou niet vergeten
dat zal je weten
Weer bij Johan, geheel tevreden,




De jaargetijden van het leven
Die lach en traan, die zij jou geven
Van verdriet en pijn
of 't mooie, zo fijn
Onlosmaaklijk met ons verweven,




Ook ik ben de 'herfst' aan 't beleven
Dankbaar voor hetgeen mij gegeven
Iets liefs in de bus
'k stuur hen mijn dankkus
Oudjaarsdag wordt morgen beschreven.







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Zwijmelen Op Zaterdag


Dé Blog-Muziek-Uitdaging op zaterdag bij Tasja

#editie 629 op zaterdag 23 november 2024

Doe je ook (weer) swingend, zingend, dansend en zwijmelend mee?

1 = Marja 17-11-2012 / 04-11-2017 (nr. 1 t/m nr. 260) ~ / ~ 2 = Trees 11-11-2017 / 13-07-2019 (nr. 261 t/m nr. 347) ~ / ~
3 = ikzelf 20-07-2019 / 25-01-2020 (nr. 348 t/m nr. 375)~ / ~  4 = Tasja 01-02-2020 (vanaf nr. 376)


Het elke week weer een stukje muziek vinden dat je kunt plaatsen in deze rubriek is en blijft een uitdaging. Het is maar net welk luikje in mijn hoofd opengaat, én op welk moment ook. In de auto bij de radio gebeurt het wel vaak maar ja, eenmaal weer thuis, dan ben ik dat natuurlijk al lang kwijt. Anders is het wanneer je een blogrondje doet en bij een blogster binnensurft... bij Haba in dit geval. Kijk maar eens op > > > https://habasdromen.blogspot.com/2024/11/herfst.html. Ik zie die warme kleuren en ik zie een viool en acuut (hoe snel kan dat gaan hè) hoor -én zie- ik geluid met beeld van een meneer uit lang vervlogen tijden, mijn kindertijd ergens al weet ik me niet meer voor de geest te halen hoe oud ik toentertijd was... Tal van melodieën schieten in akkoorden voorbij en de bijbehorende herinneringen ook. Een meneer die grote successen boekte met dat instrument en in tal van programma's acte de presence mocht komen geven. Ik weet nog dat ik soms mijn vader omhoog trok en met hem een paar stappen weense wals door de woonkamer deed. Kortom... dank je wel Haba... en met onderstaand muziek plaats ik dus een eerbetoon aan een muzikaal genie die in Berlijn geboren werd op 27 januari 1920 en overleed op 28 februari 2002: Helmut Zacharias




Een 2e lied dat ik meermalen voorbij zag/hoorde komen de afgelopen dagen ... een oudje... uit mijn geboortejaar ook nog. Ik ben geen Amsterdammer, ik roep ook al heel mijn leven: "gelukkig niet". Mijn Groningerland is 'mijn' land. Enige vorm van pattriotisme heb ik wel in me en ik kan me heel goed voorstellen dat mensen, vooral zij die het kennen, terug verlangen naar de hoofdstad die Wim bezong... Als ik dit lied hoor word ik ook warm van binnen want Amsterdam heeft wel degelijk een stukje in zich waar mijn hart een slagje sneller van slaat. 
Ook deze geniale man is al lang aan het hemelen geslagen, net als Helmut.. Geboren op 28 juni 1917 en overleden op 8 maart 1974 'ken' ik WZ natuurlijk niet of nauwelijks als artiest want tegen zijn einde was er nog maar amper tv en ik zelf nog een lagere school-gaander. Zijn muziek daarentegen ken ik dan wel beter want mijn vader nam alles dat op tv kwam op, op zijn bandrecorder en al die banden werden dan afgespeeld als er niets op tv was. (plm 20 uur per dag toentertijd)




Én omdat alle goeds in 3 komt... én omdat het nog maar 3 nachtjes duurt voordat het Sinterklaas-Spel in Blogland (zette jij al je schoen???) van start gaat...





Fijn Zwijmelweekend iedereen! * ~ *







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Foto Thee #47





#47 ~ sinds 13 januari 2024


De vraag op woensdag nov20 ember 2024 is:


"Welke 3 theesmaken drink jij het liefst"


Geen drie... één!






Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Tegenstelling #715





Tegenstelling

~ Wekelijkse foto-uitdaging sinds 02-03-2011:

715e Thema dinsdag 19 november: Binnenlands - Buitenlands

Thema 716 op dinsdag 26 november: Jong(er) - Oud(er)

Bekijk ook bijdrages van: - - - > Ferrara & Vonne


(Mosi 4.11.2023 - Ajabu 3.12.2023 - Tendai 19.2.2024... Nederlands geboren maar onmiskenbaar Afrikaans.)





Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Nog 8 dagen en 8




Dan gaan we van start met het Sinterklaas-2024-Spel
Zette jij al je schoen, nee of jawel?
Sint en Pieten kijken naar jou uit
en hopen dat bij iedereen het plezier spruit
Geven 8 deelnemers (tot dusver) elkaar van katoen?
Of ben jij 1 van de opvolgers die het wil gaan doen?
Aukje, Edward, Hans, Karel, Lenneke met Mama Neeltje, Mary, Myriam en Rietepietz
gingen je al voor en spelen gezellig mee, zij staan voor niets!
Ik zeg niet: "je moet het doen"
Maar ben je én Sinterklaas en Spelletjesfan, zet dan HIER je schoen.







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Foto Zondag




Photo Sunday ~ Zondag 17 november ~  Sun = Zon ~ #903 sinds 5 juni 2007







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Zing Zo #624




Limerick op Zondag

sinds 29 januari 2012

#624e editie op zondag 17 november 2024

Zing mee met:  









Vandaag al weer een week geleden
Dat Daph en ik naar 't zuiden reden
Met hoofd in oorlog
Niet thuisblijven toch
Daar waar 'k ben moet worden gestreden.






Eenmaal daar dan Karel begroeten
Iets later Marion ontmoeten
Onszelf plezieren
Wij met ons vieren
De manier een dag te verzoeten.






We klikten albums vol, al scrollend
Deel van de tijd, grappend en grollend
Aan water geen nood
dus voer ook de boot
De dag vloog om, lopend en rollend.






Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Zwijmelen Op Zaterdag


Dé Blog-Muziek-Uitdaging op zaterdag bij Tasja

#editie 628 op zaterdag 16 november 2024

Doe je ook (weer) swingend, zingend, dansend en zwijmelend mee?

1 = Marja 17-11-2012 / 04-11-2017 (nr. 1 t/m nr. 260) ~ / ~ 2 = Trees 11-11-2017 / 13-07-2019 (nr. 261 t/m nr. 347) ~ / ~
3 = ikzelf 20-07-2019 / 25-01-2020 (nr. 348 t/m nr. 375)~ / ~  4 = Tasja 01-02-2020 (vanaf nr. 376)


Een duo uit de provincie waarin ik woon sinds 2007, waar ik in de voorgaande jaren ook in wisselende periodes heb gewerkt... een duo van broers dat al vele jaren aan de weg timmert en ik met enige regelmaat op de radio wel tegenkwam. Enige tijd terug kwam ik dit lied tegen en gezien het onderwerp wilde ik het ook gebruiken, naast het feit dat het gewoon een heel mooi nummer is. Een nummer vmet een onderwerp waarin iedereen zich wel zal herkennen.


Ik heb nooit de kans gehad je te ontmoeten
Never had the chance to meet you

Never had te chance to say goodbye
Nooit de kans gehad om afscheid te nemen

Ik weet dat het niet je bedoeling was om te gaan
I know you didn't mean to go

Het leven is zo'n onverwachte weg
Life is such an unexpected road

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you

Het leven is niet compleet zonder jou
Life is not complete without you

Maar ik denk dat de hemel een plek voor je had
But I guess, heaven had a place for you

Ook al weet ik dat je dat niet wilde
Even though I know you didn't want to

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

Ik weet dat het niet je bedoeling was om te gaan
I know you didn't mean to go

Het leven is zo'n onverwachte weg
Life is such an unexpected road

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you

Ik weet dat het niet je bedoeling was om te gaan
I know you didn't mean to go

Het leven is zo'n onverwachte weg
Life is such an unexpected road

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you

Het leven is niet compleet zonder jou
Life is not complete without you

Maar ik denk dat de hemel een plek voor je had
But I guess, heaven had a place for you

Ook al weet ik dat je dat niet wilde
Even though I know you didn't want to

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

Ik weet dat het niet je bedoeling was om te gaan
I know you didn't mean to go

Het leven is zo'n onverwachte weg
Life is such an unexpected road

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you
Nooit de kans gehad tot ziens te zeggen
Never had the chance to say goodbye

Ik ken je van de foto in de kamer
I know you from the picture in the room

We hebben nooit de kans gehad om wat tijd door te brengen
We never had the chance to spend some time

Maar ik denk dat de hemel een plek voor je had
But I guess, heaven had a place for you

Ook al weet ik dat je dat niet wilde
Even though I know you didn't want to

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

Ik weet dat het niet je bedoeling was om te gaan
I know you didn't mean to go

Het leven is zo'n onverwachte weg
Life is such an unexpected road

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you

Konden we maar helemaal opnieuw beginnen
If only we could start all over

Konden we maar terug in het leven reizen
If only we could travel back in life

Ze zeggen dat het de liefde is die het meeste pijn doet
They say that it is love that hurts the most

Ik zou willen dat ook liefde de tijd kon terugdraaien
I wish that also love could turn back time

Maar ik denk dat de hemel een plek voor je had
But I guess, heaven had a place for you

Ik weet dat het niet je bedoeling was om te gaan
I know you didn't mean to go

Het leven is zo'n onverwachte weg
Life is such an unexpected road

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you

Het leven is niet compleet zonder jou
Life is not complete without you

Maar ik denk dat de hemel een plek voor je had
But I guess, heaven had a place for you

Ook al weet ik dat je dat niet wilde
Even though I know you didn't want to

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

Ik weet dat het niet je bedoeling was om te gaan
I know you didn't mean to go

Het leven is zo'n onverwachte weg
Life is such an unexpected road

Jij, je kunt niet zomaar uit ons leven weglopen
You, you can't just walk out of our lives like that

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you

En de wereld is een beetje minder helder zonder jou
And the world is a little less bright without you


*** Er wordt gefluisterd... nou ja op de radio al druk over gespeculeerd ook... dat dit dup Nederland zal gaan vertegenwoordigen op het aanstaande Eurovisie Songfestival, 13 t/m 17 mei 2025. De 69e editie die zal plaatsvinden in het Zwitserse Bazel, het land dat dan voor de 3e keer gastland zal zijn na 1956 (Nederlandse deelnemers waren Corry Brokken en Jetty Paerl en Zwitserland was zelf de winnaar met Lys Assia) en 1989 (Nederlandse deelnemer was Justine Pelmelay en de winnaar was Joegoslavië met Riva). Of dat ook daadwerkelijk gaat gebeuren moeten we maar even afwachten....




Fijn Zwijmelweekend iedereen! * ~ *







Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Van AAP tot ZEBRA #74

74) 23 oktober 2024: Zwaarden in een nijlpaardenbek

In deze aflevering checken we hoe het met de leeuwenwelpjes gaat, hebben we het over Wildnights en wat jij kunt doen om de egel in je achtertuin te helpen. Daarnaast hebben we het over het oudste landdier ter wereld en komen we erachter waarom nijlpaarden van die grote tanden hebben..






Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Foto Thee #46





#46 ~ sinds 13 januari 2024


De vraag op woensdag 13 november 2024 is:


"Aan welke verjaardag heb je de leukste herinnering"


Nou jahhh Aukje, wat een gouden greep!!! Ik maakte gisteren een foto die ik vandaag op mijn blog wilde gaan zetten... ik hoopte heel erg op een vraag van jouw kant waarin die foto zou passen... en ja hoor dat doet ie! Perfect zelfs.

Over een kleine 2 weken word ik 62 als er niks tussenkomt...
mijn lieftallige vechtgenoot is 67 geworden...
we hebben een zoon die over 2 weken 34 worden zal en
onze schoon is in juli 31 geworden.
Als ik alleen al daar naar kijk... dan zijn er veel verjaardagen geweest.
Nou hebben we er geen van allen echt iets mee dus van die heel bijzondere feesten zijn/waren het nooit.

Meestal vieren Daphne en ik op onze verjaardag in een dierenpark.

Van vele andere mensen ook verjaardagen gevierd, en jubilea niet te vergeten.
Er waren leuke bij maar niets bijzonder genoeg dat in deze uitdaging past... en foto's ontbreken sowieso.

Mijn Sinterklaas-Spel in blogland, voor de 23e keer dit jaar...
een kleine 2 weken lang de verjaardag van Sinterklaas vieren met een groep bloggers (en enkele niet-bloggers) is wel dé verjaardagsviering waar ik jaar in jaar uit elk jaar weer naar uit kijk!

Nadat maandagavond de laatste kindjes bij de deur wegliepen kon ik de Sint Maarten spullen opruimen en mijn Sinterklaasboom gaan bouwen. Die blijft staan tot en met 5 december.
Rond de 9e (onze trouwdag) ongeveer ergens gaan de Sinterklaasspullen terug in de doos en komen de Kerstspullen van zolder. Meestal ben ik de versierselen op Nieuwjaarsdag al behoorlijk zat en gaat een dag later de boel in de dozen terug en loop ik daarna te soppen en boenen totdat alles me weer tegemoet blinkt, maar goed zover is het nog lang niet, nu eerst de foto waarom Aukje dus vroeg, hierboven.






Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Ja hoor!!

"Volgende week zet ik iets op mijn blog waar jij vast ook wel iets mee kunt..." De exacte woorden weet ik niet meer maar ik herinnerde me zojuist dat ik vandaag (oeps, gisteren dus want dit vergt best wat meeer tijd dan ik dacht) naar iemands blog moest kijken, want ze zou wat plaatsen ...
En ja hoor.... een stokje... met de titel... "Alfabet van het leven". - - - Dáár kan ik heus wel iets mee, dat had St@@rtje goed ingeschat, best wel bijzonder want ze kent me nog maar zo kort *grijnssssss.... dus luisturt endu huivurt...


A Aquaria-Ik hou ervan, hier in de kamer staat eentje. In een dierenpark die ze heeft sla ik ze nooit over. Één van de mooiste staat in Artis, helaas al jaren dicht vanwege een broodnodige en zeer zorgvuldige restauratie. Ons geduld wordt al een tijd op de proef gesteld, het verheugen op er weer naar kunnen kijken neemt daardoor alleen maar toe. Ook Blijdorp, Burgers Zoo en Ouwehand hebben mooie aquaria. Het enige nadeel eraan is dat een deel van het publiek denkt dat iedereen geïnteresseerd is in hun verhalen en dat iedereen zijn/haar kind het mooiste van de wereld vindt. Weinig mensen beseffen helaas hoe overweldigend (negatief) het stuiterende geluid kan zijn in zulke gebouwen. Kortom, ik heb er een soort van haat-liefde verhouding mee. Ik probeer mijn hoofd kalm te houden maar dat lukt maar beperkt dus uiteindelijk vlucht ik er toch weer uit.
B
Balanceren...
Sleutelwoord voor hoe ik leef, synoniem voor mijn leven. Met een goed gevuld rugzak was/is het altijd een kwestie van balanceren tussen wat ik wil en wat ik kan. Soms wil mijn hoofd 'veel' maar kan mijn lijf 'niks'... en soms is het andersoms. Dat is best lastig als je tegen situaties aanloopt waarin je iets eigenlijk wel moet, al vermijd ik die zoveel mogelijk.
C
Camera
Natuurlijk... vele cursussen gedaan, mooie dingen geleerd ook. Het meeste helaas vergeten. De ergernis die toenam omdat ik steeds vaker mijn schoonkind moest vragen, hoe zat dit blabla ook al weer, zorgde ervoor dat ik mijn tas met inhoud aan haar gaf en zelf een bridgecamera kocht. Had ik vroeger nooit gedacht, ik op de automatische piloot, nee dat is niet mijn ding, maar heej, zo kreeg ik wel mijn fotografieplezier terug en dat is waar het om draait bij een hobby, of niet dan?
D
D staat uiteraard voor Daphne.
De wederhelft van onze zoon. Mijn chauffeuse en altijd gezelschap. We delen veel hobby's, musical/muziek in theater, dieren en dierenparken, maar ook struinen door kringlopen en de natuur in met de honden. Het meiske heeft enorm veel voor de kiezen gehad en de groei die ze de laaste 13 jaar maakte is alleszins bewonderenswaard. Kortom, ik ben apeberetrots op der!
E
Engelen.
Ze bestaan ook al houden ze hun vleugels onder hun kleren verstopt. Eentje op de schouder, eentje die op het moment surprème doet wat nodig is. Ik ken er een paar en ben er blij mee en dankbaar voor.
F
Fietsen.
Heeft wat jaren gekost maar ik kan het weer, ik vertrouw me er ook weer mee. Inmiddels lid van een fietsclub die 2x in de maand een toch organiseert. Ook J doet mee en inmiddels hebben we beiden (al weer bijna 2 jaar) een 'nieuwe' fiets. Nieuw voor ons maar wel 2e hands gereviseerd gekocht. Buiten de fietstochten om maken we de kilometers door boodschappen te doen en zelf tochtjes te maken en ook fiets ik dan met de buuf met regelmaat rondjes, al ligt dat nu al een paar maanden stil omdat zij een nieuwe knie moest krijgen en nu dus aan het revalideren is.
G
G staat (uiteraard!) voor Groningen.
Mijn geboortegrond, deel van mijn karakter ook, beiden onlosmakelijk met mij verbonden. Al woon ik nu al weer 17 jaar in de zuidelijke buurprovincie Drenthe, waar het me ook prima bevalt, is en blijft Groningen mijn thuis.
H
Honden...
Inmiddels hebben wij 'al' onze 9e sinds 1984. De 1e was Rakker, aangevuld/opgevolgd met Joerie, Kobus, Gizmo, Loa, Noah, Brego, Vanyar en nu Quenya. Altijd asieldieren om tal van redenen. Ook hebben we poezels (gehad). Honden zijn bij mij net iets meer favoriet dan poezels maar desalniettemin zijn dieren altijd welkom. Vogels hebben we ook gehad, cavia's, konijnen, hamsters en natuurlijk logeevee.. honden dus... Makker, Mac, Kobus, Sem, Luna, Kayleigh, Kai, Senna. Op de foto hiernaast de overbuurhond, Nero, bij onze vijver. Inmiddels allemaal over de regenboogbrug, de enige die er nog is is de hond van zoon en schoon, Mika. Evengoed... iemand in nood kan altijd hier terecht, altijd, maar dier gaat voor mens, dat dan weer wel.
I
IJs...
van liefde naar 'haat', toen naar haat-liefde, nu weer liefde. Je mag me er voor wakker maken, altijd al maar ja met hetgeen achter mijn lippen werd dat de afgelopen jaren een groeiend drama. Inmiddels is dat verleden tijd, brainfreez heb ik nu al anderhalf jaar niet meer gehad, wat een feest. IJs buiten, ja helemaal geweldig, maar dan wel alleen om te fotograferen zoals hier de Otterbeek in Wildlands. De wintervorm van IJs op de straten is een no go, zo stabiel loop ik al niet en de angst om te vallen is helaas niet los te laten, ondanks de wijzes waarop ik mezelf dan toespreek. Een niet af te leren automatisme helaas. Maar mooi oogt het wel, dat dan weer wel.
J
Johannes senior en junior.
Johannes Wilhelmus Antonius, mijn echtgenoot, sinds 9 december 1983, dus eerdaags 41 jaar. Met pensioen inmiddels, volop in de fysieke aftakeling "leer er maar mee leven"... dat doet ie dan ook zonder protest. Johannes Antonius, junior dus, 29 november 1990. Samen op knibbels bij de vijver in de klusactie. Einzelgänger bij uitstek, zijn rugzak zwijgend dragend, kan 'alles' maar doen alleen op zijn voorwaarden. Niets mis mee.
K
Karel
Ik had mijn eigen naam kunnen kiezen want uiteindelij heet ik Koba maar ik schrijf genoeg over mezezlf dus doe ik het hier over een ander iemand wiens naam ook met een K begint. Onze grote (ja ja ja ik weet het, 1.73) Hilversumse vriend die mijn schoonkind en mij sinds een kleine 6 jaar bijna constant op de voet volgt zodra we die in een dierenpark plaatsen, nadat we hem met het dierentuinbezoekvirus hebben besmet in 2018, waarvoor hij ons nog steeds (niet?) dankbaar is.
L
Liefde natuurlijk.
Waar zou de L anders (lees: belangrijker) voor moeten/kunnen staan? Voor sommige mensen, voor dieren, voor natuur, voor mijn hobby's. Liefdes die het leven draagbaar maken en ervoor zorgen dat ik elke dag wél uit mijn bed stap ook al zie ik nog zo op tegen de dag die voor me ligt. Het blijft een worsteling als je suïcidaal bent maar gelukkig (?) lukt het me nog steeds. Via de L van Liefde ben ik aan tal van levens vastgeknoopt en al die knopen houden me bij de les.
M
Muziek...
Altijd al, als klein meisje bij mijn oom en tante in huis, met tante voor de platenspeler. Iets later met oom en tante af en toe naar de schouwburg naar klassieke concerten. Vanaf mijn 11e verdiende ik eigen geld en ging ik op dansles. Vanaf mijn 7e moest ik op accordeonles (competitiestrijd in de familie). Later zelf muziekles gekozen om blaasinstrumenten te gaan bespelen, zangles genomen en veelvuldig in het theater gezeten. Dat werd door mijn hoofd steeds lastiger maar met medicatie en zelfbeheersing kwam ik een heel eind. Andere fysieke ongemakken dwongen me op zeker moment te stoppen met muziek maken. Dansen stopte op mijn 17e toen ik mijn rug brak en het zingen stopte toen ik tijdens een operatie mijn stembanden beschadigd kreeg. Inmiddels is dat al wel weer genezen maar zo mooi als het voorheen was is het niet meer geworden, plus natuurlijk de gevolgen van het ouder worden. Muziek in het theater doe ik nu nog heel zelden, alleen bij hoge uitzondering omdat ik het zonder medicatie moet (wil) doen en het me dus veel energie kost en ik die er wel voor over 'moet' hebben, anders ga ik niet.
Gelukkig ben ik sinds een paar weken wel de trotse eigenaresse van een "noice canceling headphone" met dank aan lieve Vonnie en daar heb ik al van mogen profiteren, wat een feest! Dat is een technische vooruitgang waar men mij een groot plezier mee heeft gedaan in ieder geval.
N
-Nieuw-
Ben niet zo van nieuw... in geen enkele opzicht, behalve schoenen dan en als het niet anders kan. Geef mijn maar 2e, 3e, 4e, etc hands. Tot aan vorig jaar juni dan. Na jaren en jaren soebatten was het dan eindelijk zo ver dat ik genoeg moed verzameld had en mezelf tot een 1e stap dwong, die 1e dwang op dat moment zou tig stappen bevatten en bij elke stap sprak ik mezelf streng toe: "als je deze stap niet zet, was de vorige voor niets en blijft de ellende". Nieuwe tanden en kiezen dus, man man man, vrouw, vrouw vrouw, wat een feest. Alles weer probleemloos kunnen eten, noten kraken zelfs... het enige dat ik niet kan eten (waarvoor ik dus mijn gebit uit de mond haal) is een toffee. Gelukkig zijn dat heel heel zeldzame traktaties want lekker zijn ze wel maar echt gezond natuurlijk niet.
O
Oud
"De duvel zijn ouwe moer is oud" zei een grinnikende kennis toen we het over de gevolgen van het ouder worden hadden. Ik mag dan nog wel maar pas 61 zijn maar zo voelt het meestal niet, tel er maar gerust 20 jaar bij, al heb ik natuurlijk gen idee hoe het voelt om 81 te zijn. Ik ben daarentegen gek op 'oud' en dan in de letterlijke en figuurlijk zin. Het enige dat bij mij snel de kliko in gaat zijn 'oude' schoenen, ik slijt ze nogal snel namelijk. Maar rommelmarkten, kringlopen, musea, kastelen, films, muziek, theater, retro, vintage, art deco, Berlage, verzin het maar... ik ben fan.
P
Puzzels/Puzzelen
Ja duhuh, dat was een inkoppertje natuurlijk. Puzzels verzamelen, puzzels leggen... al sinds ik een klein meisje was, met mijn vader rondom de eettafel. Tegenwoordig alleen nog maar Jan van Haasterens. Ik heb wel met mezelf afgesproken dat ik alleen bij extreem hoge uitzondering een nieuwe koop... er zijn er meer dan genoeg 2e hands te vinden en dat is ook al deel van de hobby. Bovendien is het nieuw ook niet te doen, gewoonweg te duur. Gelukkig heb ik een medeverzamelaar die alleen maar wil leggen en mij dus enorm helpt aan de groei van mijn verzameling. Die inmiddels bijna 130 bevat en zonder hem niet half zo groot zou zijn geweeest. Ben ik dus blij mee én ook enorm dankbaar voor.
Q
Quenya...
Onze 9e woefel, 1e teef na 8 reuen, sinds 1984. We hebben ons weer (met alle liefde hoor) wat op de hals gehaald. Een dame van 6,5 jaar die 'niets' geleerd had op gebied van sociaal gedrag. Inmiddels gaat het al heel erg goed maar ik kan er wel een boek over schrijven. Het is wel een lieverdje, geen twijfel over mogelijk. Ik zou haar graag gunnen meer zelfvertrouwen te hebben zodat ze mensen kan begroeten ... durft dus... kost tijd maar gelukkig is die er in grote voorraad, net als ons geduld met haar.
R
Ruimte - Rust
In ruimte vind ik rust. Opgesloten zitten, geen uitweg weten, niet weg kunnen op het moment dat het moet, prikkels aan alle kanten van huid, oog en oor... hel voor mij. Om te kunnen leven, om te overleven is ruimte essentieel.
S
Sinterklaas Mét Zwarte Pieten natuurlijk.
Elk jaar weer een groot feest... al sinds jaar en dag organiseer in het Sinterklaas Spel in Blogland. Man en kids hebben er niks mee verder dus in mijn eentje is dat natuurlijk niet te doen, gelukkig kan ik mijn hart ophalen in blogland. Ook staat de woonkamer 'vol' met Sinterklaas-decoratie. Dat doe ik altijd op 12 november en dat wijzigt dan op 9 december in Kerst. Al maanden voor Sinterklaas ben ik bezig met de Sinterklaasblog om spelletjes te verzinnen (en zoeken en vinden) die voor iedereen te doen szij
T

Taart:
Niet echt mijn ding en dat is maar goed ook want het is én lactose én gluten. Gelukkig bestaan er escapepilletjes en die neem ik dan ook bij hoge uitzondering als ik bij die hoge uitzondering taart eet. Worteltjestaart bijvoorbeeld, daar mag je me voor wakker maken. Red velvet ook. Monchou ook...Kom maar op *glimlach
U
Uitzicht...
Letterlijk en figuurlijk. Als Groningse ben ik die 'uitzichten' gewend. Vanuit mijn ouderlijk huis, zowel uit de woonkamer als uit de keuken keek ik uit op vergestrekte landerijen, dat krijg je als je opgroeit in een boerendorp. Ik vind bergen prachtig maar er tussen wonen zou ik niet kunnen. Ik moet 'uitzicht' op iets hebben, iets dat synoniem staat voor 'ruimte'. Als ik me opgesloten ga voelen ga ik stuiteren en dat is iets dat ik niet wil, niet kan handelen ook, ik zal heel gauw ontploffen als ik geen uitweg vind.
V

Verlichting
Ik hou niet van donker! Niet dat ik er bang voor ben maar mijn hersenen hebben licht nodig. Hier in huis heeft dat in het verleden wel eens discussies opgeleverd omdat ik volgens anderen 'te vroeg' de lampen aan doe. Dat mag een ander vinden maar het moet wel. Ook heb ik een daglichtlamp om in de herfst- en winterperiode tóch mijn portie daglicht te krijgen. Verlichting is gelukkig in tal van vormen mogelijk. Ledverlichting is 1 maar ook kaarsen zijn prima. Natuurlijk is het mooiste licht evengoed wel in het donker te vinden. Al jaren op rij tuffen we naar (meerdere) lights-festivals in den lande. Er staan er ook nu al weer 2 in de agenda en daar ben ik natuurlijk helemaal blij mee. Verheugend uitkijken naar die verlichting is al een feestje op zich.
W
Wij.
Meer dan wij zijn er niet (meer). J en ik, zoon en schoon. En het is goed. Weliswaar een oude foto maar toch 1 van de zeldzamen want mijn mannen houden er nou eenmaal niet van om gekiekt te worden. Eenmaal per jaar gaan we samen uit eten, meestal ergens na 26 november (mijn verjaardag) en voor 9 december (onze trouwdag) om de tussenliggende verjaardagen van zoon en mij dus, en onze trouwdag te vieren. Ik kan alleen maar hopen dat we dit nog vele jaren kunnen/mogen doen.
X
X -in wordfeud-
Ik heb verder niks met die letter... ik weet dat twitter tegenwoordig zo heet. Ik weet ook dat het voor een kus staat en voor zoveel meer. Geef mij dan maar die x in Wordfeud, op de juiste plek kan het mooie punten opleveren met zijn letterwaarde van 8.
Y
Yes
Alhoewel ik erg van 'moerstaal' ben is "Yes" toch wel een woord dat ik veelvuldig gebruik. Vooral als ik iemand in een gesprek moet bevestigen dat hij/zij goed genoeg is voor wat dan ook. Ook gebruik ik 'yes' als ik aan mezelf ga twijfelen bij iets. Niet in de zin van hoe mijn karakter werkt, ik ben zo ik ben en ik pas me niet (meer) aan, ongeacht aan wie dan ook. Men neemt me maar zoals ik ben en wil men dat niet dan staat het men vrij het te laten. "Yes, you" zeg ik tegen mezelf als ik vluchtneigingen voel opkomen... zo van 'yes, you, jij kunt dit...' (voorbeeld... medische wachtkamers, geduld opbrengen om te wachten en mijn ogen/oren kunnen sluiten voor al die prikkels aldaar.).
Z
Zon
De Zon... leven en licht. Al hoeveel tijd ik ook in het donker in de 'dood' doorbreng, onontkoombaar als je een bipolaire stoornis hebt... ik moet mezelf blijven voorhouden dat het altijd weer licht zal gaan worden. Het licht dat leven geeft, licht dat je misschien niet kunt zien met je ogen, noch horen met je oren maar wel voelen met je ziel.


Nou St@@rtje, wat jij zelf ook al aangaf, dit stokje was wel 'uitdagend'. Maar goed, opgeven is niet des mijs... dus na vele uren denken en puzzelen heb ik m nu ook af.






Heb én hou het goed.
PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.

Hééj, hoi, hallo.


Wát leuk dat je er bent!

Voel je hartelijk w-e-l-k-o-m
op mijn nieuwe webstek
sinds 25 maart 2024.

Kliekjes Kokers (blogspot)

Kliekjes-Kast

Geluchte Hartjes

Widget by Helplogger

Kliekjes-Eters