Indrukwekkend!!!

Het heeft even geduurd maar het werd 12 september...
Zoals afgesproken stapten we om 8 uur de auto gisterenmorgen en ondanks 2 pauzes onderweg en drukte op de weg hadden we niet veel tijdsverlies. We kwamen om 11.15 aan in Rotterdam en eenmaam bij de ingang van de parkeergarage klikte het bij ons beiden... heej dit oogt bekend, kennen we dit? Ja natuurlijk, afgelopen jaar waren we immers in het andere museum om de kerststalllen te bekijken... die dag was het heel slecht weer dus dat Het Depot aan de ene kant van een park ligt en het andere museum aan de andere kant, was ons toentertijd volledig ontgaan. Nu, in stralende zon, zagen we het wel, de auto op bijna dezelfde plek (1 plaats naar links) als de vorige keer, wisten we ook snel de uitgang te vinden. Gingen we de vorige keer bij de uitgang rechtdoor, gingen we nu gelijk rechtsom om op een plein uit te komen waaraan het Depot staat. In de zon, met al die spiegelingen... wat een indrukwekkend gezicht. We waren beiden even met stomheid geslagen, kan ik gerust zeggen.

De uren die volgden vulden zich met geklik maar vooral ook veel oh's en ah's. Veel vloerdelen kun je 'gewoon' overlopen... ondanks dat het van glas is, dus doorzichtig. De vitrines hangen aan alle kanten rondom 12 trappen die 6 etages met elkaar verbinden. Zo krijg je dus de mogelijkhied om de objecten in die vitrines van alle kanten te bekijken, in veel gevallen moet je even knipperen en nogmaals kijken want men maakt héél geraffineerd gebruik van gezichtsbedrog. Er zijn veel extra foto's gemaakt om dat te duiden maar ik betwijfel ernstig of het wel zal overkomen zoals het is (ik het zag).
Kortom, jullie begrijpen vast wel dat het dusdanig indrukwekkend was dat ik er niet de juiste woorden voor kan vinden maar wel kan zeggen dat ik geen milimeter spijt heb van die lange autoritten en het overige. Het album hieronder bevat zo'n 195 foto's en die kunnen jullie uiteraard bekijken door al klikkend dat album te openen.

Rond 14.30 zaten we weer in de auto en gingen we op weg naar Ridderkerk. Op zich niet zo heel ver vanaf het Depot maar... wegwerkzaamheden enzo hè... dus het duurde even maar toch vonden we al snel het huis dat we ons 'hotel' mochten noemen. Margriet ontvingen ons heel hartelijk, had van alles en nog wat in huis gehaald om ons maar te trakteren, bijzonder lief natuurlijk. Na uitleg van het ééa nam zij afscheid van ons en bleven wij achter. Met een bak thee en de schoenen uit, voeten op krukjes etc installeerden we ons op de bank voor de buis, even relaxen. We zochten online op wat de tijden van Ahoy enzo waren en besloten tgv daarvan hoelaat we wilden vertrekken. Op zeker moment konden we aan tafel en na het eten dus weer de auto in. De route tussen het huis van Margriet en Ahoy is gelukkig heel simpel, en geen werkzaamheden, dus geen vertraging. Eenmaal bij Ahoy was het al wel een drukte van belang maar alles verliep goed gestructureerd en al snel konden we onze plaatsen innemen. We zaten op rij 4 van de korte kant van de arena, dus vol zicht op alles dat op ons af en van ons af de vloer op kwam en afging. (mijn koptelefoon is niet uit haar omhulsel geweeest, zo blij dat ik niet die aandrang had ook!). Van de ene oh naar de andere ah... applaus op en af natuurlijk. Weer terug in de tijd en even voelen dat je het musiceren toch wel mist,vooral als je er met je neus (en oren) zo bovenop zit.
Ook hier maakte ik natuurlijk wat foto's, beduidend minder dan in het Depot maar ik maakte ook 4 filmpjes.. .de kortste is 1,5 minuut en de langste 5 minuten. Klikkerdeklik dus maar om alles te openen en te bekijken... en beluisteren vooral ook.

Rond 23 reden we bij Ahoy weg en een klein half uur later ploften we, wederom met een bak thee en wat knabbels (ja ja afvallen en zo, ik weet het, maar heej het is weekend...) voor de buis om even onze hoofden op een andere stand te krijgen voordat we tussen de lakens zouden duiken. Compleet overweldigd heb je dan van die stuiterende toestanden tussen de oren *glimlach. Gelukkig heeft Margriet dezelfde tv-provider als wij dus al snel zaten we bij te komen terwijl 'de slimste mens' zich voor ons ogen afspeelde. Op een gegeven moment was het ruim na twaalven en bespraken we wat we morgen (vandaag dus) nog zouden kunnen gaan doen binnen de tijdsmogelijkheden. Een kringloop dan maar want in het verre gewest is het altijd anders dan in het net-niet-zo-hoge-als-het-lijkt-en-soms-voelt noorden. Wel afhankelijk van hoe laat we opstaan enzo... ja hoor, komt goed. Welterusten.

Een paar uur later was ik bezig de spullen op te ruimen en de afwas aan de kant te maken en weer even later sloten we de deur achter ons en gingen de auto in. Op weg naar een benzinepomp en toen door naar het noorden. Onderweg nog wel het eea aan oponthouden maar dat duurde telkens niet al te lang. We vertrokken tegen 9-en vanochtend en rond 12.30 parkeerde ik hier achter het huis de auto weer. Ik kon op dat moment op mijn gemakkie de boel gaan opruimen en met de foto's enzo aan de slag... buuf niet echt. Ze zou nog even een poosje plat gaan want halverwege de middag wordt zij weer elders verwacht voor een bruiloft en tja die is ook niet naast de deur dus zij moet nog de nodig km's maken.

Er is veel te bekijken aan foto's en video's... ik nodig jullie daartoe uiteraard hartelijk uit maar ik snap ook dat het wel heel veel is dus bedenk: niks moet, alles mag. Dat we genoten hebben, dat wat het allemaal kostte er dus ook zonder een centje pijn voor over hebben gehad moge duidelijk zijn. Aan sporten kwamen we niet toe (gelukkig maar, hebben we beiden een hekele aan) maar de liften in het Depot hebben we gelaten voor wat ze zijn. Alle trappen genomen, zowel naar boven als naar beneden en sommigen deels dubbel om net die andere focus van de camera te krijgen. Oh en ja ... het Depot is p.r.a.c.h.t.i.g. ... .maar wel een tip... als je er eens komt / heen gaat, sla dan vooral het dakterras niet over!!!

So, klaar nu... flap dicht, in de rust, dus tot slot: Fijne zaterdag/weekend iedereen.

Heb én hou het goed.

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.