10-3-0

Vreemde titel zo hè?
Laat het me toelichten... 10... staat voor 10 jaar... toen liepen Daphne en ik voor het eerst ooit in Pairi Daiza. Ook in september, de 8e om precies te zien.
De 3 staat voor 2022... toen waren we er weer, 13 en 14 mei, met dank aan Daphnes werkgever die een personeelsreis organiseerde voor personeel met partner en aangezien Daphnes partner er niet voor te porren was mocht ik zijn plaats innemen. Toen ook 2 dagen op papier.. wat in uren dus 2 halve dagen werden.
Dus besloten we terug te keren, een huisje te zoeken met meerdere overnachtingen en ervoor te sparen... dat lukte allemaal prima en ook Karel -aangestoken door ons enthousiasme- wilde graag mee, prima, altijd goed gezelschap.

Toen ik het huisje zocht, vond en boekte duurde het nog 375 dagen... inmiddels zijn daar al bijna 2 van om en hebben we nog 2 te gaan. 1 dag nog park en 1 dag terugreizen.
Vanochtend stapten we rond half tien de auto in want vroeger bij het park maakt dat je de auto relatief dichtbij de ingang kunt parkeren. We waren enkele minuten aldaar, toen ik Bea spotte (op wie wij ook stonden te wachten) en na hartelijke begroetingen over en weer konden we het park in. Op zoek naar de koffie... die had zij zeker wel verdiend na haar lange rit uit Terneuzen, dat bleek helaas wel een dingetje, niets was open. Ja buiten, voor de ingang, nou daar hadden we geen zin in. Dus gingen we aan de wandel en op zeker moment liep het tegen half twaalf en toen waren in het AzIë-deel dat om 11.30 openging en dus konden we onze 1e koffie genieten.

De dag vloog om, we liepen wat kris kras heen en weer, we wilden natuurlijk vooral Bea zoveel mogelijk laten zien omdat zij maar 1 dag bij ons was, dat is volgens mij aardig gelukt. Het weer zat in die zin mee dat het droog bleef en de temperatuur ook goed was. De jassen konden veelal uit blijven. Op zeker moment later in de middag, ontmoetten we Cindy terwijl een aantal olifanten gingen badderen. Die bleef ons gezelschap houden tot op het eind van de middag. Tergu bij het restaurant waar we eerder onze koffie scoorden, scoorden we eten -met name voor Bea omdat zij nog een lange autorit voor de boeg had- en wij een kleine warme snack met wat te drinken. We namen afscheid van Cindy die de ene kant op ging en wij via een omweggetje naar de uitgang.
Gaandeweg belandden we dan bij 'mijn' auto... en wat wilde nou het toeval... Bea had haar auto achter de mijne geparkeerd. Dat was toeval 1... toeval 2 was een nog leukere, mijn auto (en die van J natuurlijK) is een volkswagen Tiguan, een witte. Laat Bea nou ook zo eentje hebben maar dan een grijze. Grappig!!!
We namen afscheid en gingen ieders ons weegs. Bea nog een aantal uren te gaan, wij slechts een aantal minuutjes.
Eenmaal terug in het huisje kleedden we ons snel om en kropen met koffie en thee op de bank, pootjes omhoog etc. De laptops op schoot, foto's overzetten en de albums vullen... zoals ik vanochtend al schreef, het album bestond al en is gaandeweg de dag ook gevuld met foto's van de gsm. En dus een dikke 300 vanaf mijn camera.
Morgen vul ik dat album gewoon verder aan...
Daphne gaat ook haar foto's nog in een album zetten en de link daar naar toe voeg ik dan nog wel toe.
Kortom.. klik hieronder maar als je het album wilt bekijken...
Morgen dag 2... zin in!!

Heb én hou het goed.

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.