WE-300 #9

De 9e WE-uitdaging van Geesje, voor november, kreeg als thema: Woestijnzand
Heb jij nou ook een leuk verhaal in dat thema zonder het woord zelf te benoemen in 300 woorden? Publiceer het dan op je blog en laat daarna de link achter bij Gees als je haar bijdrage leest.

De dagen waren v.o.o.r.b.i.j. gevlogen, hun vakantie-einde brak aan.
Zeg eehhhh Grietje, zei Hans, hebben we wel souvenirs?
Ze lachte even en zei: tuurlijk, je kent me toch? Vantussen haar kleding, dat reeds opgevouwen in de koffer teruggelegd was, haalde ze een zakje tevoorschijn, gevuld met het gouden goedje waarin ze de afgelopen dagen hun voeten hadden gezet, waarmee hun tenen en vingers hadden gespeeld, dat ze menigmaal van hun lichamen en uit de kleding hadden weggeveegd danwel uitgespoeld.
Jeetje waarom zo'n zak vol dan? Wat wil je daar mee?

Nouhou... in onze tuin natuurlijk, als we straks thuiskomen en de hoveniers zijn klaar, is er een speciaal hoekje ingericht voor 'herinneringen' en dit is dan 1 van de eersten. Ik heb er al een heel mooie glazen weckfles voor, daar past het prima in.
Hans sloot zijn mond, hij wist al eeuwen dat als zijn Grietje iets in der hoofd had, zij het niet in haar jeweetwel had; Groningse koppigheid enzo.
Die had hij al menigmaal ervaren de afgelopen 5 decennia, zelfs zeer recent nog toen hij weer achter de computer was gekropen om een vakantie te boeken op hun favoriete Griekse eiland.
Ze was versláááá'fd aan dat eiland, wilde er zelfs naar verhuizen, ja écht!!

Hij was op een haar na van de bank gevallen toen ze voorstelde naar Israël af te reizen, de Dode Zee te bezoeken, ze wilde daarin zwemmen, één keer in haar leven.

De volgende dag...
Een hond sprong tegen haar op, een beambte sprak haar streng toe:"heeft u iets aan te geven?"
Nee!!! Nátúúrlijk niet! Wát denk je wél? Verontwaardigd, dat men haar van smokkelen ofzo durfde te verdenken. 'Heeft u souvenirs gekocht?' Néé óók niet! We hebben veel foto's, dát zijn onze souvenirs, én ze zitten ook hier, terwijl ze op haar voorhoofd tikte.

Foto's had ik al, vormden de inspiratie voor mijn verhaal. Zijn van Marion. Dank je wel schat!

Heb én hou het goed.

PS. Als je reageert met instellingen anoniem... laat dan in de reactie aub je naam achter zodat ik weet dat jij het/hier was, dank je well.