Plannen kunnen wijzigen door omstandigheden die je niet in de hand hebt.
Dat gebeurde ons door familie-omstandigheden en zodoende besloten we Aqua Zoo Leeuwarden met de Zandsculpturen tijdelijk uit te stellen... nieuwe datum wordt eerdags geprikt.

Karel en ik besloten na overleg om dan Emmen te doen... Wildlands had immers wel nieuws genoeg. Nieuwe olifantenman, nijlpaardenbaby en het mooie weer daar bovenop... En omdat ik zelf steeds beter tegen drukte kan en ook weer redelijk goed achter het stuur durf als ik dat in mijn eentje moet doen, is de mei-vakantie dan ook geen belemmering meer.
Vanochtend kreeg ik een apje dat de trein misschien vertraging zou kunnen hebben want er was iets stuk ofzo, gelukkig werd alles onder de reis opgelost want op de normale tijd kwam de trein in Emmen aan en na enkele minuten belandde een doos met JvH's; (zie aangepaste lijst) 1 voor mij en 2x2 voor 2 buurvrouwen in de kofferbak van mijn auto en weer enige minuten later klikte ik de auto op slot en ging Karel en ik te voet verder, naar boven vanuit de parkeergarage en het park in. Rijen voor k100 natuurlijk maar met het zicht op de koffiemachines is dat prima te doen, weer enige tijd later zaten we op het terras aan de koffie en kwam schoonkind langsvliegen, even snel een knuffel en zij met beladen wagen door naar haar werkstek, alwaar we haar later (uiteraard) opzochten om van haar baksels te smullen.

Toen we bij haar op haar terras een plekje innamen hadden we al 3/4 van Jungola gedaan, alleen de Otterbeek nog. De olifanten hadden we al gezien, dames binnen en heren buiten. Yadanar liep als een koning te rijk rond en Mauk en Manoa waren niet bij hem weg te slaan.
Normaliter gaan we vanuit Jungola rechtsaf de bocht om en via de Zonnetempel Serenga in. Dat deden we deze keer niet, we stapten een aantal meters meer en sloegen toen rechtsaf Nortica in. Langs de zeeleeuwen, de bocht om, langs de zeehonden, op naar de uilen, ijsberen en pinguins etc. Dan loop je langs de boot, door de tunnel om uit te komen op het Meridianenpad en dan sta je dus lijnrecht tegenover de nijlpaardenpoel. De hele bubs lag er maar ja... die kleine hè, die wilden we toch wel heel graag voor de lens, dat kostte best veel moeite.

Het weer zat ons natuurlijk reuzemee.. maar met zulke warmte moet je wel om je waterhuishouding drinken dus dat deden we dan ook regelmatig. Rond de klok van half vier verlieten we het park weer en een klein kwartier later zette ik Karel weer op het station terug af en ging hij zuidwestwaarts de thuisreid aanvaarden terwijl ik hetzelfde deed maar dan noordwestwaarts. De drukte op de weg bepaalde mede de snelhied maar rond half vijf was ik dan toch thuis.
De stappenteller toonde mooie cijfers en ook mijn foto's stemmen mij tot tevredenheid, al is een deel ervan met de gsm gemaakt omdat dat in sommige situaties handiger bleek
Aanvullend is het fijn te merken dat mijn conditie zich verbetert, natuurlijk ben ik moe na al die stappen en het vele geconcentreerd handelen om de druktes van mensen op mijn paden/wegen te kunnen behappen maar ik heb niks te klagen, en dan te bedenken dat ik vergeten was mijn pillendoos te checken vanochtend voor vertrek, ik bleek dus zonder pijnstilling of wat ook de deur uit gegaan te zijn en ik had thuis voor vertrek ook niks genomen. Kortom, totaal geen reden tot klagen.
Mijn foto-album bevat 150 foto's, het album opent zich als je op de foto hieronder klikt.