Foto Thee #20

Aukjes Tea Topic in Beeld


#2- ~ sinds 6 januari 2024


De vraag op woensdag 15 mei 2024 is:


Welke naam vind jij echt mooi?





Namen... mooi of niet mooi.. kwestie van smaak en bovenal emotie. Ik ken namen die ik wel leuk vind maar waarbij het voorkomt dat ik mensen ken die zo heten en die ik absoluut niet leuk vind en vice versa. Mijn eigen naam komt van mijn oma van vaders kant, op zich niks mis mee maar toch krijg ik altijd soort van jeuk als iemand mij zo noemt. Mijn online-naam is me gegeven door een heel dierbaar iemand die helaas niet meer onder ons is, daarom vind ik die naam mooi maar verder heb ik weinig tot niets met buitenlandse namen. Onze kinderen hebben dan ook 100% Nederlandse namen gekregen. 

Maar toch... mijn achternaam vind ik wel mooi, zowel mijn mans naam als mijn eigen al gebruik ik die laatste natuurlijk alleen maar bij officiële instanties. De naam die ik kreeg na mijn trouwen komt niet zo heel veel voor, is van oorsprong Zuid-Afrikaans maar ik draag 'm met ere want ons huwelijk ging zeker niet over een zandpaadje met rozenblaadjes onder het genot van rozengeur en maneschijn. 

Dit bordje, naast onze voordeur, heeft wel een geschiedenis. In onze verkeringstijd was er geen sprake van dat ik niet bij het trouwen de naam van mijn aanstaande echtgenoot zou krijgen. Die moderne fratsen van tegenwoordig speelden toen nog niet, kwamen niet eens in ons op ook. Onze verloving werd gevierd op 1e kerstdag 1980 en de ringen werden ons om de vingers gedaan door de opa van J. De man in het midden op DEZE foto, die ook die dag gemaakt werd. Wat je niet ziet op die foto is dat de man van J's zus en ik met onze accordeons een stukje speelden, maar dat terzijde. De beide vaders vonden het prima, het enige dat zij belangrijk vonden was dat hun kind zelf koos met wie hij/zij de rest van diens leven wilde delen. Beide moeders daarentegen... tja, laat ik het houden bij "ander verhaal'.  Opa dus...deed ons de ringen op en bij de koffie naderhand overhandigde hij ons een pakje met dit bordje erin dat hij zelf had gemaakt. Hij zei: "als jullie half zo gelukkig worden als oma en ik waren, dan kan dit bord tzt naast de voordeur." (zij waren getrouwd binnen 6 weken na hun kennismaking). Dat bordje ging in de kast later.. .en op de dag dat wij trouwden schroefde een buurman het aan onze voordeur vast. Naderhand is het bordje 2x mee verhuisd en ondertussen enorm verweerd. Eigenlijk zouden we het moeten opknappen ofzo maar ergens ook weer niet want de tand des tijds heeft haar invloed gehad over de afgelopen 40+ jaar. Gisteren kochten we nog verf en beits voor onze tuin die een opknapbeurt krijgt.. inmiddels ruim 3/4 klaar gelukkig, dus welllicht (bedenk ik me nu net) is het handig een laagje van die blanke beits eroverheen te strijken. Hoe dan ook... wij hebben de langste tijd deze naam gedragen natuurlijk want nog 40 jaar zal ons huwelijk vast niet meer duren *glimlach





Heb en hou het goed

20 opmerkingen:

  1. Dat is zeker een mooie achternaam. Ik zou er ook fier op zijn. Er zit iets krachtigs in door de combinatie van steen en kamp. En het klinkt gewoon ook goed. Zuid-Afrika, nu het zegt. Wat een leuk logje en bordje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Juist ja. Die kracht was, en is nog steeds, er ook.
      Dank je wel.

      Verwijderen
  2. mogge Melody
    een mooi verhaal bracht dat theezakje
    inderdaad dat mooie bord verdiend een lakje
    opa kreeg gelijk , zandpaadjes zijn mooi , maar ik moet de 1ste nog tegenkomen , welke met rozenblaadjes vol ligt

    geniet de dag

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Toen ik trouwde was het nog niet gewoon om je eigen naam te houden, terwijl het in officiële akten altijd wel je eigen naam was, vreemd eigenlijk. Mijn dochter heeft altijd wel haar eigen naam gehouden, nu wonen er drie verschillende achternamen in haar huis .

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee precies, bij ons toentertijd ook niet. Ik geloof overigens ook niet dat ik er nu voor zou kiezen, ik vind gewoon dat het niet zo hoort, maar dat een ander er anders over denkt vind ik evengoed ook prima.

      Verwijderen
  4. Wat lief dat bordje in stipwerk. Een beschermend laagje kan geen kwaad. Verder zou ik het mooi zo laten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja hè. Ja precies wat ik ook dacht... de geschiedenis mag zichtbaar blijven

      Verwijderen
  5. Het bordje is net als jullie huwelijk: gepokt, gemazeld en nog steeds samen. Dat mag je er best vanaf zien! Ik wist niet dat het een Zuid-Afrikaanse naam was, wat leuk!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja precies, dat had ik zelf kunnen verzinnen, deed het niet, gelukkig heb ik jou! En ja dat vind ik ook.

      Naar verluidt... wat J's oma toentertijd vertelde (moeder van J's vader).... kwam de voorouders uit Pretoria ergens in de 1700 ... verdere details weet ik niet. Het was ene Johannes Antonius ... en zoals je weet heet onze zoon ook zo... .J is een jwa en j's vader was ook een JA... het ruilt telkens van 1e zoon op 1e zoon (al zal het wel stoppen nu want onze zoon gaat die traditie echt niet opvolgen)

      Verwijderen
  6. Wat een mooi verhaal Ko! Hartstikke laif. Om verder verweer te voorkomen kan een laagje lak wel, maar eigenlijk moet het samen met jullie zachtjes verkruimelen, en dat bedoel tenminste zo laif. Het kan zeker nog 40 jaar mee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel. Ja je hebt gelijk...daarom wil ik er ook niet te veel aan doen ...
      haha ja misschien wel maar wij niet denk ik ;-)

      Verwijderen
    2. Jij bent 1 van de heel weinigen die mij hier Ko noemt dus het moest wel jij zijn ;-) maar toch, fijn dat je het even meldt, dank je wel.

      Verwijderen
  7. Ik ben een lastige op dat vlak. Ik vind mijn eigen naam belangrijk genoeg om die niet te moeten/willen opgeven. Ik zou er een heel epistel over kunnen schrijven :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoezo lastig... iedereen mag toch zijn mening hebben, de ene is niks meer noch minder waard dan de andere vind ik

      haha nou... als je nog eens om blogvulling verlegen zit, heb je bij deze een onderwerp

      Verwijderen
  8. Mooi zo'n bordje verweerd en al, een dierbaar bezit lijkt mij. Ik was als kind helemaal niet blij met mijn naam. Het liedje van Louis Neefs was toen een hit en dat werd vaak naar mij gezongen. Verlegen als ik was kon ik wel de grond in kruipen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja hè... te meer door het verhaal eromheen.

      Dat snap ik wel, dat nr ken ik inderdaad ook. Ik vond altijd wel, al ik hem op tv zag, dat het zo'n lieve man leek... dat herinner ik me nog heel goed.

      Verwijderen