FF Duimen

vrijdag, mei 02, 2025

Ik heb in vele blogs voorafgaand aan deze al vaak geschreven over hoe belangrijk het werk is van dierenparken als het gaat om één van hun hoofdtaken, conservatie van diersoorten.
Vele, vele dierensoorten zijn al uitgestorven, anderen zijn nog steeds ernstig bedreigd maar er zijn er ook die niet meer de status 'ernstig' hebben dankzij de onaflaatbare inzet van vele dierenparken en medewerkers wereldwijd.

Vanuit Engeland komt nu zo'n bericht dat enorm hoopgevend is maar nog op tal van fronten fout kan gaan, dus onze gelukswensen, onze hoop en wat al niet kan geen kwaad doen.

De tekst was logischerwijs in het engels.. .vertaald:

Deze week keek de BBC toe hoe de lynx uit Zoo Newquay 1100 km vanaf Assen in het zuidwesten van Engeland) met beulp van een bezem in een vrachtwagen werd geladen op weg naar het zuidwesten van Duitsland, Zoo Karlsruhe,(kleine 600km vanaf Assen) . Twee dagen later waren we in Duitsland toen de lynx in een 1.200 vierkante meter groot verblijf werd geplaatst. John Meek van Newquay Zoo was ook aanwezig om de lynx voorzichtig zijn nieuwe thuis te zien binnenwandelen. “Ik ben een grote jongen, maar ik had een paar tranen in mijn ogen,” zei hij. “Tegenwoordig zijn dierentuinen er niet meer om dieren in kooien te houden. Ze zijn er voor natuurbehoud. En dit is het, behoud in actie.”

Er zwerven al duizenden lynxen in het wild rond in Europese bossen, maar er worden inspanningen gedaan om nieuwe katten te introduceren om hun genetische diversiteit te vergroten, vooral in Centraal-Europa.

Hoewel ze officieel niet als “grote kat” worden geclassificeerd, kunnen Euraziatische lynxen tot 30 kilo wegen en op herten jagen als voedsel. Ze waren ooit inheems in het Verenigd Koninkrijk en werden honderden jaren geleden tot uitsterven gedreven. Nu de Britse hertenpopulaties recordhoogten bereiken, gaan er stemmen op om ze opnieuw uit te zetten.

“Eigenlijk ben ik Tinder voor de in de dierentuin geboren lynxen,” zegt Dina Gebhardt van Bern Animal Park met een glimlach als ik haar op Zoom spreek. Zij was het die de SOS uitvaardigde voor de Newquay lynx. Als fokcoördinator van de lynx voor het European Endangered Species Programme (EEP) koppelt ze vrouwtjes en mannetjes van over het hele continent en zoekt ze een nieuw thuis voor hun nakomelingen. “Onze natuur is erg gefragmenteerd door spoorwegen, straten en steden. En dit betekent dat we veel barrières hebben opgeworpen voor de lynx, wat leidt tot inteelt,” zegt Dina. Om dat tegen te gaan zoekt Dina jonge lynxen in gevangenschap die in het wild uitgezet kunnen worden om de aantallen te verhogen en de genetische mix te verbeteren. Meestal zijn Dina's lynxen vanaf hun geboorte grootgebracht met een minimum aan menselijk contact, speciaal met het oog op vrijlating. Maar vorig jaar werden er, tot grote frustratie van Dina, bijzonder veel mannelijke lynxen geboren. En een succesvol herintroductieprogramma heeft veel meer vrouwtjes nodig dan mannetjes. Dus nam Dina contact op met Newquay Zoo om te vragen of hun één jaar oude vrouwtje misschien beschikbaar was. “Natuurlijk zeiden we meteen ja, dat is iets wat we graag zouden doen,” zegt John Meek, de curator van planten en dieren in Newquay Zoo.

De komende maanden zal de lynx in de gaten worden gehouden om te zien of hij de nodige vaardigheden heeft om in het wild te overleven. Het vangen en doden van prooien zal naar verwachting geen probleem zijn. “Als je katten kent, weet je dat zelfs een kat die zijn hele leven in een kamer heeft gewoond, zodra hij eruit komt in staat is om een vogel of een muis te doden,” vertelde Eva Klebelsberg, die het herintroductieprogramma voor lynxen in Baden-Württemberg leidt.

We staan bij het karkas van een ree in het Zwarte Woud net buiten Karlsruhe. Er leeft al een kleine populatie lynxen in het bos en dit is een van hun prooien. Er zitten priksporen op de keel - een duidelijk teken. “Onze ecosystemen in Europa missen grote roofdieren,” zegt Eva, die uitlegt dat de lynx helpt om hertenpopulaties onder controle te houden en ervoor zorgt dat ze in beweging blijven en geen bosgebieden leegroven.

De belangrijkste vraag met betrekking tot de Newquay lynx zal waarschijnlijk zijn relatie met mensen zijn. Na zijn hele leven door tralies naar bezoekers te hebben gekeken en door verzorgers gevoerd te zijn, zal hij moeten laten zien dat hij niet op zoek gaat naar meer menselijke interactie. “Centraal-Europa is erg druk en we hebben niet veel plaatsen waar genoeg ruimte is voor grotere dieren”, zegt Dr. Marco Roller van de Karlsruhe dierentuin, die het verblijf beheert. “We willen geen conflicten tussen mensen en dieren. Voor ons is het dus belangrijk dat we geen agressieve dieren of nieuwsgierige dieren hebben die door steden of dicht bij menselijke nederzettingen kunnen lopen.”

De uiteindelijke beslissing over het lot van de lynx in Newquay wordt later in de zomer genomen, na een aantal maanden van nauwlettend toezicht.

Nu maar hopen dat het allemaal loopt zoals verhoopt.. .en ook de lynx over een aantal jaren niet meer voorkomt op de rode regels van lijsten die over dierensoortenaantallen gaan!!!