Heb jij nou ook een leuk verhaal in dat thema zonder het woord zelf te benoemen in 300 woorden bij voorkeur ook, zet het dan op je blog en laat daarna de link achter bij Geesje. - - - >
Geesjes eigen bijdrage kun je lezen op: https://kreta8.wordpress.com/2025/02/25/we300-avondklok/
Word jij opgehaald of moet ik je brengen?
Mam, doe normaaaalll !!! ik kan heel goed zelf naar de muziek fietsen hoor, ben geen klein kind meer.
Je bent wél een kind, mijn kind, en dat zal zo blijven, ook al word jij 100 jaar en ben ik dan al 50 jaar dood ofzo!
Jajaja dat verhaal ken ik ondertussen wel, maar toch, ik hoef niet gebracht te worden en ook niet begeleid, ik kijk heus wel uit..
Stampvoetende stappen richting de schuur waar met veel lawaai een fiets uit de rij werd getrokken. ...
Je kunt nu wel boos op mij zijn maar ik ben jouw moeder, niet die van Sandra én ik wil niet als die moeder worden ook!!
Er kwam geen weerwoord, wel een hoop gezucht.
Je bent nog maar 13, dat jij het niet begrijpt en je tegen mij verzet is logisch, komt allemaal nog wel als je wat ouder bent, vooral als je later misschien zelf ooit moeder gaat worden en iemand niet van jouw kind wil afblijven... maar zolang ik hier nog de baas ben kom jij 's avonds niet alleen over straat, zeker niet in het donker. Dus óf je wordt gehaald én weer thuisgebracht door iemand van de club of ik, of je vader, brengen en halen je. Einde discussie.
Nog eens diep zuchtend ging ik terug de woonkamer in; "puberssssss".
J. grijnsde... en nu?
Kennelijk heeft ze met Tracy en Tina afgesproken en op de hoek van de Van Heemkerckstraat staat aan aantal anderen, hadden op school al afgesproken samen te fietsen want het verhaal van Sandra was hét verhaal op het schoolplein.
27 jaar later -2025- heeft de familie nog steeds geen duidelijkheid; waar Sandra gevonden werd, waar wij woonden, de brug ertussen ligt halverwege op 100-en meters.
Heb én hou het goed 

Wauw, ik mag hopen dat dit verhaal niet op waarheid berust, heftig dit! Soms is een avondklok voor pubermeiden gewoon nodig! Geesje
BeantwoordenVerwijderenik heb de naam van Sandra gelinkt ... het is 100% waar gebeurd .... jeweetwelwie moest toentertijd op donderdagavond naar de fanfare... maar ook andere avonden had ze muziekles. zangles en dansles was altijd 's middags in die tijd.
VerwijderenPff heftig!
VerwijderenJazeker... nou en of... heul kolham en ons kaant van hoogezand was van slag. Ik heb met de pap en mam van t wichie op school zeetn vrouger
Verwijderenheftig Melody
BeantwoordenVerwijderenik hoop geen bekende van je Sandra of haar ouders
ik heb tot nu toe nog geen herinnering aan avondklok :)
Ja inderdaad. Ja wel. ik kende haar ouders allebei, van vroeger, zaten bij mij op school.
VerwijderenHouden zo
dan tikt het harder aan
Verwijderenja snap ik , maar een 300 woorden verhaal lukt dan ook niet :)
kwam wel binnen ja... 'mijn' eigen grond hè... binnen een paar 100 meter van ons huis ook ... kinderrijke buurt enzo
Verwijderenja zo groeide ik ook op , veel kinderen en iedereen kon iedereen
VerwijderenJa ik ook.... en toen mijn kinderen klein waren was dat al minder maar toch nog wel ruimschoots... nu is dat heel anders... 40 jaar later
Verwijderenwat jaartjes terug was ik in m'n ouwe buurtje , bijna uitgestorven :(
VerwijderenAh ja.. herkenbaar.... mijn geboortedorp is helemaal volgebouwd, straten erbij die er in mijn kindertijd niet waren, toen was het nog land vd boeren... met graanproducten en vee
Verwijderenik groeide op aan de rand van Amsterdam , keek uit op Waterland , is sinds '64 een stad aangebouwd pppfffttt
VerwijderenJah ik weet ut.... nederland is verpest
Verwijderen😢
Verwijderen. we moeten het ermee doen.
VerwijderenDe avondklok stuurt mij weer terug het coronatijdperk in. Dat was ook best bizar al had ik er weinig last van.
BeantwoordenVerwijderenJa dat is ook zo, vond ik te voor de hand liggend dus wilde daarover expres niet schrijven. Was 1 van de vele blunders van onze roverheid. Wij hebben ons er weinig van aangetrokken, hier in het noorden speelde die gekkigheid gelukkig beduidend minder. En ja wij hadden honden dus moesten er zo wie so wel uit
VerwijderenOei, wel mooi maar een droevig einde....
BeantwoordenVerwijderenJa ... heel triest... een kind verliezen is een drama dat je nooit verwerkt...
VerwijderenDe angst van iedere ouder. Heftig…
BeantwoordenVerwijderenHanneke
Ja dat klopt... en iets dat je nooit verwerkt maar hooguit een plekje geeft
VerwijderenGoud verhoal! Ik kan me de angst en de voorzichtigheid levendig voorstellen. De gebeurtenis met Sandra ben ik vergeten, hoewel ik toen al wel in Grunn woonde en ervan moet hebben vernomen. Ik ga eens een beetje zoeken. Maar je had gelijk, zo'n wichie laat je niet alleen door de nacht fietsen.
BeantwoordenVerwijderenDoin!
VerwijderenIk denk ook dat het nieuws bij ons in Hoogezand/Kolham intenser binnenkwam omdat het op enkele 100-en meters van ons huis was... bij jou, zo';n 16km verderop was dat minder omdat ander nieuws wellicht de boventoon voerde... geen idee. Geeft ook niks verder, het is en blijft een dramatisch verhaal. Ik kende de vader en de moeder van vroeger van school, kende het gezin vanuit het dorp... dus voor mij lag het sowieso al anders.
Ja dat dus... daar was ze het niet mee eens, dus die discussie werd vaak gevoerd. :-)